Zenuwslopend verhaal met een sterke boodschap!

Ik zal zeker niet de eerste zijn die dit zegt, maar toen ik de kaft van het boek zag was ik helemaal onder de indruk! Toen ik begon met lezen maakte ik kennis met de twee verschillende levens van Hoshiko en Ben.
Ben, een Zuivere jongen die alles heeft wat zijn hartje begeert en zoon is van een belangrijke minister, maar van binnen voelt dat hij toch iets mist in zijn leven. Hoshiko, een Droesem meid die sinds haar vijfde van haar familie werd weggehaald en in het circus de steractrice is als koorddanseres.

Wanneer Ben voor het eerst het circus bezoekt en wanneer Hoshiko en Ben voor het eerst samen in contact komen begint het verhaal. Als Ben ziet wat voor een gevaarlijk slachtveld het circus is en gevoelens voor Hoshiko krijgt, begint hij echt na te denken aan welke kant hij staat. Zuiver of Droesem? Of ertussen in? Kan dat wel? Waarom worden Droesems voor de leeuwen gegooid voor het vermaak van de Zuiveren?

Dit verhaal gaat over rassenhaat, over keuzes maken, de angsten recht in de ogen aankijken en jouw eigen stem laten horen. Ik had echt momenten dat ik het boek verder wou lezen om te weten hoe het afloopt en momenten dat ik het boek naast mij neer moest leggen en op adem moest komen.
De boodschap is duidelijk: iedereen is gelijk! Waar je ook vandaan komt, wat je achtergrond ook is, hoe je eruit ziet, niemand verdient een leven om in een hel van een circus te belanden. Waar het vuur oplaait, de haaien met grote honger op je wachten en waar het publiek met groot genot naar de show kijkt. Het publiek dat met hoge spanning afwacht totdat er een meisje van het koord valt en door de leeuwen in stukken wordt gescheurd.

Ik heb genoten van dit boek en ik ben benieuwd naar deel 2!