Lezersrecensie
Intens verhaal
In ‘bij jou ben ik echt’ volgen we het verhaal van Sandy die haar weg probeert te vinden in het leven en haar relatie terwijl ze de zorg draagt voor haar autistische zoon Ravi. Vanaf de eerste bladzijde is het een waanzinnig rauw en emotioneel verhaal. Je voelt de pijn en de onmacht van Sandy wanneer ze probeert contact te krijgen met haar zoontje die dit met moeite toelaat. Sandy is een gebroken vrouw, wat haar af en toe wel wat zeikerig maakt. Maar het klopt helemaal in het verhaal en bij haar struggles om alles op de rit te houden. Het is duidelijk dat ze zowel emotioneel als fysiek uitgeput is.
Sandy en haar man Luuk proberen het gezinsleven en hun liefdesleven nieuw leven in te blazen door op vakantie te gaan naar Cyprus. Dit verloopt echter niet zoals ze verwachten, zowel op een slechte als een goede manier. De vliegreis is een ramp, maar ze ontmoeten op het eiland een hond die wel contact met Ravi lijkt te maken. Sandy doet er alles aan om de hond in het leven van Ravi te houden, maar dit gaat niet zonder slag of stoot. Om haar zoontje te kunnen helpen moet ze eerst zichzelf terugvinden. Ook komt haar relatie steeds meer onder druk te staan en moet ze een aantal lastige keuzes maken.
Het is enorm intens om te lezen hoe het ouderschap zich uitpakt voor Sandy en Luuk met een zoontje met autisme. Zeker wanneer dit niet altijd geaccepteerd wordt. Het zet jezelf ook aan het denken hoe jijzelf met de situatie zou omgaan. In het verhaal horen we af en toe ook de gedachte van Ravi en wat hij van bepaalde situaties vind. Op deze manier begrijpen we hem ook beter, ik had deze passages het liefst nog vaker teruggezien in het boek. Omdat zijn ouders hem vaak al niet begrijpen is het voor ons als lezer ook niet voor te stellen het dat kindje in de wereld staat. Aan de andere kant kun je je zo wel meer in leven in Sandy en Luuk.
Gaby Rasters weet altijd de emotie van de bladzijden af te laten spatten. Het verhaal voelde voor mij enorm zwaar, maar tegelijk ook prachtig. Ook heeft ze me meerdere keren verrast met bepaalde keuzes in de loop van het verhaal. Ik kijk nu al uit naar het volgende boek!
Sandy en haar man Luuk proberen het gezinsleven en hun liefdesleven nieuw leven in te blazen door op vakantie te gaan naar Cyprus. Dit verloopt echter niet zoals ze verwachten, zowel op een slechte als een goede manier. De vliegreis is een ramp, maar ze ontmoeten op het eiland een hond die wel contact met Ravi lijkt te maken. Sandy doet er alles aan om de hond in het leven van Ravi te houden, maar dit gaat niet zonder slag of stoot. Om haar zoontje te kunnen helpen moet ze eerst zichzelf terugvinden. Ook komt haar relatie steeds meer onder druk te staan en moet ze een aantal lastige keuzes maken.
Het is enorm intens om te lezen hoe het ouderschap zich uitpakt voor Sandy en Luuk met een zoontje met autisme. Zeker wanneer dit niet altijd geaccepteerd wordt. Het zet jezelf ook aan het denken hoe jijzelf met de situatie zou omgaan. In het verhaal horen we af en toe ook de gedachte van Ravi en wat hij van bepaalde situaties vind. Op deze manier begrijpen we hem ook beter, ik had deze passages het liefst nog vaker teruggezien in het boek. Omdat zijn ouders hem vaak al niet begrijpen is het voor ons als lezer ook niet voor te stellen het dat kindje in de wereld staat. Aan de andere kant kun je je zo wel meer in leven in Sandy en Luuk.
Gaby Rasters weet altijd de emotie van de bladzijden af te laten spatten. Het verhaal voelde voor mij enorm zwaar, maar tegelijk ook prachtig. Ook heeft ze me meerdere keren verrast met bepaalde keuzes in de loop van het verhaal. Ik kijk nu al uit naar het volgende boek!
1
Reageer op deze recensie