Emotioneel meest zware McFadden tot nu toe

De verhalen van Freida McFadden zijn altijd intens, maar deze vond ik echt next level. Het boek gaat voor een groot deel over Victoria, die na een val van de trap zwaar invalide is geworden. Deze nasleep wordt levendig beschreven, met alle complicaties en struggles waar Victoria mee kampt. Dat is op zich al erg heftig. Maar in dit boek wordt ook emotioneel misbruik en manipulatie gedetailleerd beschreven. Hoe een persoon beetje bij beetje wordt afgebroken, gebukt gaat onder zelftwijfel en kleinerende woorden. Uiteindelijk wordt die persoon emotioneel echt kapot gemaakt en dat vond ik erg zwaar om te lezen.

Zoals je van Freida McFadden gewend bent is niets wat het lijkt. Het verhaal neem bizarre wendingen die je totaal niet ziet aankomen, zonder dat het vergezocht lijkt.

Waar ik (en op bookstagram/booktok te lezen meer mensen) wel over viel is de titel van het boek: de vrouw op zolder. Victoria verbleef vooral op de eerste verdieping, de zolder wordt volgens mij nergens in het verhaal genoemd. Ik snap dat deze titel pakkender is, maar na het lezen van het verhaal is het geen match. De originele titel (The wife upstairs) werkt veel beter.