Cosy feelgood met een donker randje

‘Geen zuivere koffie’ is een heerlijk feelgood verhaal met een scherp randje. Naast de heerlijke, cosy vibes van een klein koffietentje komen er ook heftige scenes aan bod. Het hoofdpersonage Anne (hi naamgenoot!) verruilt haar oersaaie baantje om haar passie voor bakken uit te oefenen in een gezellig koffietentje. De vibe die neergezet wordt is heerlijk idyllisch en je kan fijn wegdromen bij de slow scenes. De iconisch appeltaart kun je bijna ruiken en een loodgieter crush zorgt voor de nodige adrenaline.

Maar er is ook een mysterie en de rode vlaggen vliegen je om de oren. Dit mond uit in een paar intense scenes. Daarnaast worstelt Anne veel met negatieve gedachten, voornamelijk over zichzelf. Dit maakte het verhaal soms erg zwaar. Zeker niet verkeerd, sommige mensen zullen zich hier ook in herkennen. Maar wanneer je zelf met dezelfde soort gedachten zit kan ik me ook voorstellen dat het een trigger voor je kan zijn.

‘Geen zuivere koffie’ is perfect wanneer je op zoek bent naar een cosy read, maar wees gewaarschuwd; je krijgt ontzettend veel zin in appeltaart!