Knap geschreven en heerlijk om te lezen

Ik ben, zacht uitgedrukt, nogal een boekensnob. Ja, ik geef het eerlijk toe. Ik ben niet snel onder de indruk en ik vind, als ik dan toch heel eerlijk ben, de meeste boeken eigenlijk een beetje tegenvallen. Zo begon ik aan ‘Als het stormt’: zonder verwachtingen.

Wat ik vervolgens las, was een verhaal dat eerst lekker op gang komt als ‘gewoon’ een mooi verhaal. Een heerlijk schrijven zonder literaire pretenties of hoogdravend gezever. Gewoon een mooi en goed geschreven verhaal. Dan ontspint het zich tot een schrijven van grote schoonheid, dat raakt, dat aan alle kanten klopt, waarin alle zinnen hun plek hebben en niets rammelt. Een verhaal, kortom, dat lééft. Ik ben onder de indruk en heb respect voor het pure vakvrouwschap van Kim Linssen, want je voelt in iedere bladzijde de aandacht en kunde die aan het schrijven van dit boek besteed is.

Als ik dan toch kanttekeningen zou moeten maken, dan zou het zijn dat de muziekstijl van de auteur wat mij betreft nét iets te ver door het verhaal heen sijpelt om geloofwaardig te zijn (maar goed, wie ben ik, wie weet houden alle Noren wel van dezelfde muziek), en dat de leeftijd van de hoofdpersoon in het verhaal jonger aanvoelt dan die daadwerkelijk is in het verhaal (ook weer op basis van diezelfde muziekstijl). Dan nog de titel: die heeft naar mijn idee wat te weinig met het verhaal te maken. Het stormt er tenslotte maar even.

Deze dingen terzijde – dat zijn slechts details. Het verhaal van Kim Linssen staat als een huis! Het was waarlijk een genoegen dit boek te lezen. Daarom een dikke vijf sterren en de hoop dat er nog vele boeken van deze schrijfster mogen verschijnen! Chapeau!