Vuile voeten dansen meer

Wauw. Dat was mijn eerste reactie toen ik online zag dat Ann-Eline van Lettergekletter een boek ging uitbrengen.

Die moet ik hebben was dan weer mijn tweede.

Ann-Eline is een bruisende persoonlijkheid waar je alleen maar van kan houden. Je moet maar enkele woorden met haar wisselen en het voelt al alsof de zon weer wat feller schijnt, de hemel wat meer roze kleurt en dat alles net dat kleine gouden randje krijgt.

En dat gevoel, dat krijg je ook meteen bij het lezen van Vuile voeten dansen meer.

Een prachtig poëzie album met de kenmerkende samengeraapte, uitgeknipte woorden van Lettergekletter. Geef nu toe, die titel alleen al, Vuile voeten dansen meer, het bekt niet alleen goed maar geeft ook onmiddellijk zin om in het boek te duiken.

En het boek, sjah, dat las ik haast in één ruk uit. Tijdens het lezen mijn man tot vervelens toe aanporrend om de mooie poëzie met hem te delen. Ann-Eline weet met de juiste mengelmoes van humor en sentiment tot de essentie te komen. Niet te zwaarmoedig, maar toch bomvol emoties.

Daarnaast speelt ze niet alleen met woorden en zinnen, maar ook de kleuren in Vuile voeten dansen meer, de illustraties, knipsels, foto's en stiekeme verwijzingen naar duiven maken van Vuile voeten dansen meer een pareltje.

Een pareltje voor groot en klein, om te lezen, te koesteren en af en toe weer op te nemen. Want vergeet niet, Vuile voeten dansen echt meer.