Debuut Elje van Turennout smaakt naar meer!

Lichter is het schrijfdebuut van Elje van Turennout. Deze novelle geeft een inkijkje in het leven van Norah. Zij ervaart het leven als ingewikkeld, voelt zich niet thuis, niet in de wereld en niet in zichzelf. De zwaarte van dat gevoel maakt dat ze overweegt in het koude, snelstromende water te verdwijnen. Wil ze dood of wil ze op een andere manier leven?
Iets weerhoudt haar hiervan en zij stapt terug het leven in.

Een toevallige ontmoeting met Ron mondt uit in een diepe vriendschap met flinters van liefde. Voor het eerst ontmoet ze iemand die haar begrijpt en andersom. Voor het eerst hoeft ze niet meer na te denken over wat ze zegt, kan ze haar gevoelens en gedachten met hem delen. Dat geldt ook voor hem. Zielsverwanten. En toch is er een zwaar geheim dat Ron met zich mee draagt, dat tussen hen in staat.
Na een schokkende gebeurtenis verbreekt Norah het contact met Ron.

Het verhaal brengt een spanning met zich mee waardoor je als lezer wilt weten wat er nu precies speelt en hoe het afloopt..
Het creatieve en speelse taalgebruik dwingt je om juist in een tragere modus te lezen. Om meer en rustiger te genieten van de gekozen taal.

Het verhaal gaat over liefde en hoop, over er als mens mogen zijn in alle facetten,zelf acceptatie, zowel de licht- als de schaduwzijde. Het boek is niet zoetsappig of half zacht. Het verhaal schuurt zoals het leven schuren kan.

Ik heb van het creatieve taalgebruik (zonder gekunsteld te worden) de speelsheid van de woorden. Ik zat regelmatig met een glimlach rond mijn lippen te lezen en soms met een brok in mijn keel.

‘De seizoenen zitten als een onzichtbare klok in mijn lijf. Maart gaat weer de goede kant op, tijd om in de aarde te wroeten en ieder gaatje te vullen met mogelijkheden voor nieuw leven’

‘Ik denk wel eens dat het leven niet voor mij is weggelegd, dat ik het per ongeluk heb gekregen omdat er iemand miste in de rij’

‘Hij ziet hoe haar ogen de bloemen strelen, een voorzichtige glimlach spiegelt op haar gezicht’

‘Boosheid en verraden vertrouwen wachten bij de deur op hun beurt, galant geven ze voorrang aan warme tranen van spijt en ja… ondanks alles liefde’

Het enige minpuntje voor mij was dat de snelheid waarmee het einde van het verhaal genaderd werd, wat ten koste ging van de mate waarin ik me kon identificeren met Norah.

Een dik compliment voor het verweven van de levens van de hoofdpersonen en hoe hun levens in elkaar worden vervlochten. Het boek brengt voor mijzelf levensvragen naar boven. Op welke manier hebben donker en licht een plek in mijn leven? Wat in mijn leven durf ik in het licht te zetten en wat niet? Durf ik, in mijn leven, helemaal in het licht te gaan staan? Wat weerhoudt mij?

Het debuut van Elje van Turennout smaakt absoluut naar meer!