Lezersrecensie
Intens autobiografische roman
Van auteur Inge van der Vies de indringende autobiografische roman:
"Was dit het nu all maal waard?", 'De vele wegen die naar het moederschap leiden' mogen ontvangen. Uitgegeven bij Boekscout Nederland.
Op de cover zie je een bloem uit een betonnen vloer groeien.
De titel is heftig, maar wel herkenbaar.
De schrijfstijl is goed. Het lijkt wel of elk hoofdstuk een eigen verhaal vertelt.
Madrid 1994. Naast mijn ziekenhuisbed staat een wiegje met daar een baby Ashley genoemd.
In 1957 word ik als derde dochter geboren. Na een aantal jaren komt er nog een dochter. Mijn twee oudste zussen pesten mij omdat ik regelmatig in bed plast. Mijn vader is ambitieus en drinkt veel. Er volgen verhuizingen naar eerst Terneuzen en dan naar Breda. Op school heb ik geen vriendinnetjes. Ik word verliefd en raak ongewenst zwanger. Ik wilde de baby houden, maar dat mocht niet van mijn moeder. Onder dwang van mijn werd ik te laat geaborteerd. Meteen werd er gezegd dat ik onvruchtbaar zou zijn.
Op een gegeven moment kom ik in een kroeg in Breda met een meegenomen vriend van een kennis. We zouden over de ervaringen van scheiding praten. We worden verliefd de kennis en ik. Hij is gescheiden, drie kinderen en alles draait om het welzijn van hun drie kinderen. Ik voel me een gelukkige bonusmoeder. Maar er komt door de nieuwe relatie van zijn ex-partner een kink in de kabel. Ik zie de kinderen hierdoor minder en dat doet pijn. Uiteindelijk gaan we emigreren naar het Zuiden van Spanje. Dat geeft mij een beetje rust. Maar de taalbarrière speelt hierin een rol. De emancipatie in Spanje is nog niet zover als hier in Nederland. Zeker na de dictatuur van Franco. Mijn kinderwens komt op. De eierstokken rammelen. Mijn partner wilt dit niet. Ik ga verder op in een dorp wonen. Ik heb krijg een relatie met een voor mij bekende cafe-eigenaar. Ik die ook mijn ambities had met het volgen van studies, poets nu de vloeren van het cafe. Ik raak zwanger en er moet getrouwd worden. Drie familieleden, waar onder mijn moeder komen. In mijn vorige relatie had ik het luxe. Nu woon ik in een klein appartement naast het cafe gelegen. Mijn moeder houdt van status en vraagt aan mij "Was dit nu allemaal waard?". De zwangerschap zit ik met angst en beven uit. Uiteindelijk besluit ik toch te remigreren.
Deze autobiografische roman is intens. Het is knap hoe de auteur zich zo bloot geeft. Het is een gevoel of je er bij bent en of jij zelf dit allemaal meemaakt. Deze roman maakt veel in je los en een aanrader om te lezen.
"Was dit het nu all maal waard?", 'De vele wegen die naar het moederschap leiden' mogen ontvangen. Uitgegeven bij Boekscout Nederland.
Op de cover zie je een bloem uit een betonnen vloer groeien.
De titel is heftig, maar wel herkenbaar.
De schrijfstijl is goed. Het lijkt wel of elk hoofdstuk een eigen verhaal vertelt.
Madrid 1994. Naast mijn ziekenhuisbed staat een wiegje met daar een baby Ashley genoemd.
In 1957 word ik als derde dochter geboren. Na een aantal jaren komt er nog een dochter. Mijn twee oudste zussen pesten mij omdat ik regelmatig in bed plast. Mijn vader is ambitieus en drinkt veel. Er volgen verhuizingen naar eerst Terneuzen en dan naar Breda. Op school heb ik geen vriendinnetjes. Ik word verliefd en raak ongewenst zwanger. Ik wilde de baby houden, maar dat mocht niet van mijn moeder. Onder dwang van mijn werd ik te laat geaborteerd. Meteen werd er gezegd dat ik onvruchtbaar zou zijn.
Op een gegeven moment kom ik in een kroeg in Breda met een meegenomen vriend van een kennis. We zouden over de ervaringen van scheiding praten. We worden verliefd de kennis en ik. Hij is gescheiden, drie kinderen en alles draait om het welzijn van hun drie kinderen. Ik voel me een gelukkige bonusmoeder. Maar er komt door de nieuwe relatie van zijn ex-partner een kink in de kabel. Ik zie de kinderen hierdoor minder en dat doet pijn. Uiteindelijk gaan we emigreren naar het Zuiden van Spanje. Dat geeft mij een beetje rust. Maar de taalbarrière speelt hierin een rol. De emancipatie in Spanje is nog niet zover als hier in Nederland. Zeker na de dictatuur van Franco. Mijn kinderwens komt op. De eierstokken rammelen. Mijn partner wilt dit niet. Ik ga verder op in een dorp wonen. Ik heb krijg een relatie met een voor mij bekende cafe-eigenaar. Ik die ook mijn ambities had met het volgen van studies, poets nu de vloeren van het cafe. Ik raak zwanger en er moet getrouwd worden. Drie familieleden, waar onder mijn moeder komen. In mijn vorige relatie had ik het luxe. Nu woon ik in een klein appartement naast het cafe gelegen. Mijn moeder houdt van status en vraagt aan mij "Was dit nu allemaal waard?". De zwangerschap zit ik met angst en beven uit. Uiteindelijk besluit ik toch te remigreren.
Deze autobiografische roman is intens. Het is knap hoe de auteur zich zo bloot geeft. Het is een gevoel of je er bij bent en of jij zelf dit allemaal meemaakt. Deze roman maakt veel in je los en een aanrader om te lezen.
1
Reageer op deze recensie
