Dames op de Herengracht gaat over verlies en loyale vriendschap. Het is uit het leven gegrepen!

In dames op de Herengracht vertelt Dorine over hun tijd in het grote grachtenpand. De dames maakten 40 jaar geleden kennis met elkaar in Griekenland. Het was direct heel gezellig en vertrouwd. Nu ze in de zeventig zijn, hebben ze een gezamenlijk plan: met elkaar in 1 huis wonen.

Het verhaal leest vloeiend en prettig. Vanuit de vertelperspectief van de ik-persoon Dorine. Zij is een beetje de regeltante van het drietal. Na de verbouwing is er een extra appartement beschikbaar. Dolf wordt geselecteerd om zijn gezellige en flamboyante voorkomen. Ook voor hem ligt er een 2e hoofdrol klaar. Dat wordt genieten zou je zeggen, maar iedere hebben ook hun eigen verleden en hun verdriet. Daarnaast wordt Julia wel erg vergeetachtig en blijkt dat zij dementie heeft.

Met name Dorine wordt geplaagd door schuldgevoel. Zij kan zich nu van een andere kant laten zien en helpt Julia waar ze kan.

Conclusie

Dames op de Herengracht is een mooie roman over 3 oudere dames met maar 1 doel: met elkaar oud worden in 1 huis. "Verticaal erin en horizontaal er uit". Dit komt helaas niet helemaal uit, want er komen 2 heren bij: Dolf en Alzheimer. De laatste is een zeer ongenode gast en gooit flink wat roet in het eten.

Margareth Hillebrand heeft het verhaal zeer mooi uiteengezet. Haar ervaring in de ouderenzorg komt dan goed van pas. Al snel leef je als lezer mee met Dorine en de 2 andere dames. Ik had het gehele verhaal graag vanuit Dorine gelezen, maar toch genoten van het boek!

Hartelijke groeten, Annette Overvoorde
Birdy's Boeken, https://birdysboeken.blogspot.com/2019/12/margareth-hillebrandt-dames-op-de.html