Voor de doorgewinterde Katzenbach fan is het boek denk ik even wennen, zo ook voor mij. Katzenbach begeeft zich met dit boek op het gebied van de psychologische thriller, en hoewel het zeker geen slecht boek is geworden, levert dat bij mij toch een dubbel gevoel op. Het verhaal wordt verteld door de ogen van een psychiatrisch patient die lang geleden ontslagen is uit een inrichting, maar door een aantal gebeurtenissen een herbelevenis beleeft en dat aan de muur toevertrouwt. Wat volgt is een knap verhaal die je meeneemt naar de wereld van een psychiatrische inrichting van de jaren 70. Het boek wordt echter nooit ergens beklemmend en spannend en kabbelt soms naar het einde. Zoals al gezegd, niet top en absoluut niet op het niveau van eerder werk, maar gewoon een acceptabel werkje.