Lezersrecensie
Heerlijk avonturenverhaal voor kinderen én volwassenen
Annet Schaap schrijft heerlijke, fantasierijke kinderboeken die ook zeer geschikt zijn voor volwassenen. Daarmee schaart ze zich wat mij betreft in de traditie van Roald Dahl, Annie MG Schmidt en Astrid Lindgren.
Na het doorslaande succes van Lampje past dit nieuwe boek, Krekel uitstekend in die traditie. Krekel is meeslepend geschreven en Schaap staat zich meer humor toe, wat echt wat toevoegt in het boek.
Het boek bevat op een aantal plekken hele, hele mooie zinnen die je je voorneemt te onthouden, maar dan toch weer vergeet. Wat ook heel fijn is, is dat ze relatief eenvoudige karakters hele eigenzinnige en diepzinnige dingen laat zeggen. Daarmee krijgt het boek een plezierige extra laag. En sowieso zijn de karakters om van te smullen: niemand is erg gemiddeld, iedereen is een beetje raar, maar vaak op een vrolijke manier. Dat maakt het lezen leuk. En dat is wel nodig, want het eerste deel van het boek valt qua verhaallijn, voorspelbaarheid en spanningsboog een beetje tegen. Dat wordt in het tweede deel ruimschoots goed gemaakt, mede door de allerbeste beschrijving van een zeereis sinds Het leven van Pi. Van het tweede deel én van de achterliggende moraal heb ik genoten van het boek. Toch vier sterren vanwege de wat zwakkere eerste helft.
Na het doorslaande succes van Lampje past dit nieuwe boek, Krekel uitstekend in die traditie. Krekel is meeslepend geschreven en Schaap staat zich meer humor toe, wat echt wat toevoegt in het boek.
Het boek bevat op een aantal plekken hele, hele mooie zinnen die je je voorneemt te onthouden, maar dan toch weer vergeet. Wat ook heel fijn is, is dat ze relatief eenvoudige karakters hele eigenzinnige en diepzinnige dingen laat zeggen. Daarmee krijgt het boek een plezierige extra laag. En sowieso zijn de karakters om van te smullen: niemand is erg gemiddeld, iedereen is een beetje raar, maar vaak op een vrolijke manier. Dat maakt het lezen leuk. En dat is wel nodig, want het eerste deel van het boek valt qua verhaallijn, voorspelbaarheid en spanningsboog een beetje tegen. Dat wordt in het tweede deel ruimschoots goed gemaakt, mede door de allerbeste beschrijving van een zeereis sinds Het leven van Pi. Van het tweede deel én van de achterliggende moraal heb ik genoten van het boek. Toch vier sterren vanwege de wat zwakkere eerste helft.
1
Reageer op deze recensie