Nieuw Zeeland door de ogen van de tijd

De laatste tijd is er onenigheid in Nieuw Zeeland over het verdrag van Waitangi. Ik zag de bijzondere haka van Hana Rawhiti Maipi Clark tijdens de discussie over het verdrag op internet. En ik wist niks van dat verdrag. Dat was de reden voor mij om een boek te lenen van de bibliotheek. Ik heb niet heel zorgvuldig gekozen, blijkt achteraf.

Dit boek is een verzameling reisverslagen van mensen die Nieuw Zeeland bezochten, ontdekkingsreizigers en handelaars. Als lezer kijk je door de ogen van deze mannen naar het land en de bewoners. Dat heeft als voordeel dat je een heel rechtstreeks beeld krijgt. Het nadeel is dat zeker de eerste schrijvers maar een paar onderwerpen bespreken. De nadruk ligt op het kannibalisme, de vijandigheid en de afwezigheid van hygiene van de Maori. De reden daarvoor was natuurlijk dat reizigers moesten weten waar ze rekening mee moesten houden als ze aan land gingen.

Latere bronnen laten iets van de effecten van de westerlingen op de samenleving zien, gedeeltelijk de kerstening en de manier waarop iedereen met elkaar samenleefde. Het zijn steeds momentopnames van delen van het land. Er zitten aangrijpende verhalen tussen, zoals die van de grote vulkaanuitbarsting in 1886 en heel boeiende beschrijvingen, bijvoorbeeld van de walvisvangst. De bronnen zijn heel mooi gekozen en ze worden ook goed ingeleid.

Voor wat ik zocht was het boek niet helemaal geschikt. De grote lijnen van de geschiedenis, de momenten waarop de Britten hun macht vestigden en de rol die het verdrag van Waitangi daarin speelde, komt er niet echt in voor. Dan zal ik een algemene geschiedenis van het land moeten vinden. Het is wel heel boeiend om door de ogen van de tijd naar het land te kijken. Wat was belangrijk in de 18e eeuw, waar lette een reiziger op in de 19e eeuw en wat veranderde er in de tussentijd voor de Maori (in de ogen van de reizigers dan). Dat is heel boeiend om te zien in deze verzameling originele bronnen.

Athena