Origineel verhaal

Mooie kaft, een getekende ‘middeleeuws aandoende’ strijder op een desolate rots, tegen een sepiakleurige achtergrond.

Na een Woord van dank, Toewijding en een Wie ben ik, komt een uitgebreide Karakterlijst.
Erg fijn, want er komen heel wat moeilijke, tongbrekende namen en karakters langs, gaande weg het boek kun je die wel goed uit elkaar houden gelukkig.
Wat heel prettig is, is dat elk hoofdstuk, maar ook elke karakterwisseling aangeduid wordt met naam en locatie en indien noodzakelijk de tijdspanne.

Benedictus is een oude Wijsgeer en nodigt zijn student Xavier uit in zijn oude bibliotheek.
Xavier heeft echter veel meer interesse in zijn smartfoon, in plaats van stoffige, oude, muffe boeken, laat staan de dikke pillen die hij van Benedictus moet lezen.
Xavier is ongemanierd en heeft geen respect voor zijn leraar, maar begint na lang tegenstribbelen toch met het lezen.

Iets in hem zegt dat hij dat maar beter wel moet doen, net of hij meerdere stemmen in zijn hoofd hoort.

Wilder is de zoon van een edelman in een ander tijdperk, een beetje een nietsnut, die liever lanterfantend door het leven gaat, bier zuipt en boeken leest dan voor zijn gezin zorgen en zijn studie/opleiding tot Profeet van het Licht serieus nemen. Tot zijn vader er genoeg van heeft.

Mar is de figuur van de tekening van het boek, een duo-zwaard-zwaaier, met zijn zwaarden genaamd Verzwelger der Draken. Enkele jaren geleden heeft een zogenaamde Fantoomdraak zijn enige zoon vermoord. Nu zint hij op wraak.

Gedurende het boek volgen we de verschillende karakters en wisselen de personages van Wilder (licht) en Mar (duisternis) elkaar af, met tussendoor stukjes van Xavier. Soms is de overgang naar die laatste erg abrupt, waardoor ik van mijn à propos raakte.
Xavier leest de boeken van licht, maar droomt over de duisternis.

Waar je veel spanning en tempo verwacht in dit verder erg originele verhaal, moet ik je teleurstellen, het is er maar mondjes maat, en net als je denkt; yes, dan stopt het weer.
Op een gegeven moment is Mar in een verborgen, bibliotheek en dat is ronduit saai.
Net als hij denkt dat zijn opdracht klaar is, moet het opnieuw, en opnieuw en opnieuw…

Vooraf was ik gewaarschuwd dat er gevloekt zou worden in het boek. Ik had ook een voorstukje gelezen en dacht daaruit af te leiden dat dit slechts door enkele personages zou zijn, echter, er wordt doorlopend stevig gevloekt en de schuttingtaal vliegt je letterlijk om de oren.
Gek genoeg is dat bij het laatste gedeelte ineens veel minder (gelukkig).

Wat voor mij ook afbreuk doet aan het verhaal is 1 hoofdstuk/alinea dat volledig is gewijd aan de expliciete handelingen van 2 jonge verliefde mensen. Mijns inziens voegt dit niets toe en had ook beschreven kunnen worden als dat ze elkaar liefhadden/ gemeenschap met elkaar hadden ipv echt in details te beschrijven wiens vingers of tong zich waar bevinden.

Het is deel 1 van vele delen. Ergens ben ik wel nieuwsgierig naar het verdere verloop van het originele verhaal.

Wegens de originaliteit zou ik het meer punten geven, maar door bovengenoemde, blijft het steken op een magere 3 ***