Een juweeltje

Ontgoocheld. Dat is precies hoe je je als lezer voelt na het lezen van dit prachtige boek. Ontgoocheld door de absurde wereld waarin de joodse mensen tijdens de tweede wereldoorlog leefden. Ontgoocheld door het zware leven van Ben Ali Libi en de nog onwetendheid van Anne Frank.

Bart Römer laat je als lezer lachen, maar ook huilen, voelen, schrikken en verafschuwen. Heel knap om dit allemaal in dit relatief korte verhaal voor elkaar te krijgen. Toch blijft dit verhaal dat zich ruim 80 jaar geleden afspeeld actueler dan ooit, waardoor Bart je ook weer aan het denken zet over goed en kwaad en of jij hier keuzes in maakt of achter de kudde aan loopt.

Uit de schrijfstijl is op te maken dat Bart Römer van de wat oudere generatie schrijvers is. Hij schrijft met poëtische en vergeten woorden. Dit kan een extra uitdaging vormen bij het lezen, maar is voor dit boek eigenlijk een extra kers op de taart het past heel goed in de tijdsgeest en maakt het dit verhaal nog authentieker.

Het boek leest alsof je zelf deelgenoot bent van het gesprek dat gevoerd wordt tussen twee ironische personen uit onze geschiedenis, alsof je op een afstandje naar hen kijkt en alle emoties kan mee voelen.

Toch blijft het dubbel om te beseffen dat beide enkele jaren nadat dit fictieve gesprek zou hebben plaatsgevonden niet meer in leven zijn.

Kortom en juweeltje van een boek waarin je helemaal kunt wegdromen en waarna je ontgoocheld achterblijft.