Wat maakt ons wie we zijn

Voor leesclub de Boekenreizigers Olv Erna Eikhoudt mocht ik Broer,moordenaar van Ellen Heijmerikx lezen. Het betreft een autobiografische roman, zoals ze er al meerdere geschreven heeft, maar betreft voor mij een eerste kennismaking. Het is een genre dat ik zelf niet snel kies, maar heeft mij toch in zijn greep weten te houden. De omslag, met daarop een foto van een vrouw in de schaduw van tralies vind ik lelijk en was niet uitnodigend om er in te beginnen. Het verhaal is afwisselend in het heden, vanuit het perspectief van Ellen en het verleden, vanuit het perspectief van haar broer geschreven, met af en toe een nog verdere terugblik naar hun jeugd. Broer en zus zijn ( met een leeftijdsverschil van 8 jaar)opgegroeid in een religieuze sekte. Beiden zijn hieraan ontsnapt,maar er wel door getekend. Broer is, na een kennelijk misgelopen huwelijk met Douke ( het boek geeft hier helaas geen verdere duidelijkheid over) geëmigreerd naar Belize en is daar in de criminaliteit beland. Hij wordt overvallen en besluit de daders op een later moment terecht te stellen , evenals de corrupte politie. Hij weet hiermee het respect van de dorpelingen te krijgen. Hij lijkt mensen te gebruiken voor zijn eigen doeleinden en weinig empathie of gevoelens van spijt te kennen. Wel heeft hij warme gevoelens voor Santi, het zoontje van zijn inwonende caretakers en is onaangenaam verrast wanneer zij hem na jaren trouwe dienst plots verlaten.Wanneer hij terminaal ziek wordt, vraagt hij zijn zus om hem te komen helpen. Zij is gefascineerd door zijn verhalen en vraagt zich af, of zij,met dezelfde genen en opvoeding, tot dezelfde daden in staat zou zijn. Ze haat wie haar broer geworden is en hoe hij ook haar gebruikt, haast vanzelfsprekend, maar houdt ook van hem, ondanks alles. Ze besluit over zijn leven te schrijven en zo ook hem te gebruiken.