Lezersrecensie
De memoires van een onbetrouwbare verteller
Herlezen ditmaal onder de titel ‘De blikken trom’ (het eerste deel van de Danzig trilogie) uit 1959 was het literaire debuut van de Duitse auteur Günter Grass (1927-2015) hij ontving in 1999 de Nobelprijs voor de literatuur.
De roman is inmiddels uitgegroeid tot een onvergetelijk meesterwerk van de twintigste eeuw. Oskar Matzerath is rebels en weigert volwassen te worden, belandt uiteindelijk in een psychiatrische inrichting van waaruit hij zijn levensverhaal vertelt.
Oskar de ultieme onbetrouwbare verteller weigert te groeien naar de volwassen wereld, hij behoudt de gestalte van een kind. Oskar is een fantastisch complex personage, als helder horende baby geboren met al zijn intellectuele vermogens al volledig ontwikkelt, hij is een angstaanjagend genie. Met zijn verwoestende effectieve gillende stem kan hij glas verbrijzelen en hij trommelt er keihard en meedogenloos op los, tot grote ergernis van alles en iedereen.
Het verhaal speelt zich af van de jaren twintig (we beginnen met zijn grootmoeder die verborg een vluchteling onder haar vier rokken op een aardappelveld, terwijl die zijn moeder verwekte) tot de jaren vijftig (we eindigen na de Tweede Wereldoorlog, Oskar reist naar West-Duitsland ten tijden van het Wirtschaftswunder).
Oskar heeft twee vermoedelijke vaders, moeders echtgenoot Alfred Matzerath een lid van de Nazi partij en haar minnaar Jan Bronski een beambte bij de Poolse posterijen. Oskar heeft duidelijk invloed op de dood van dierbare mensen om hem heen.
Tijdens de opkomst van het Nationaal Socialisme en het daarop volgende uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, ondervindt Oskar de gruwelijkheden van het barbaarse Derde Rijk, het horror tijdperk van Nazi Duitsland. Hij walgt van het gevaarlijke kuddegedrag van de meelopers.
Günter Grass legt met zijn stevige barokke vertelstijl alle gevoelige Duitse wonden bloot, de roman heeft een magisch realistisch karakter, is humoristisch, krachtig, fascinerend en godslasterlijk, kortom een baanbrekend meesterwerk.
“Tegenwoordig blijft niets ongezien.”
De roman is inmiddels uitgegroeid tot een onvergetelijk meesterwerk van de twintigste eeuw. Oskar Matzerath is rebels en weigert volwassen te worden, belandt uiteindelijk in een psychiatrische inrichting van waaruit hij zijn levensverhaal vertelt.
Oskar de ultieme onbetrouwbare verteller weigert te groeien naar de volwassen wereld, hij behoudt de gestalte van een kind. Oskar is een fantastisch complex personage, als helder horende baby geboren met al zijn intellectuele vermogens al volledig ontwikkelt, hij is een angstaanjagend genie. Met zijn verwoestende effectieve gillende stem kan hij glas verbrijzelen en hij trommelt er keihard en meedogenloos op los, tot grote ergernis van alles en iedereen.
Het verhaal speelt zich af van de jaren twintig (we beginnen met zijn grootmoeder die verborg een vluchteling onder haar vier rokken op een aardappelveld, terwijl die zijn moeder verwekte) tot de jaren vijftig (we eindigen na de Tweede Wereldoorlog, Oskar reist naar West-Duitsland ten tijden van het Wirtschaftswunder).
Oskar heeft twee vermoedelijke vaders, moeders echtgenoot Alfred Matzerath een lid van de Nazi partij en haar minnaar Jan Bronski een beambte bij de Poolse posterijen. Oskar heeft duidelijk invloed op de dood van dierbare mensen om hem heen.
Tijdens de opkomst van het Nationaal Socialisme en het daarop volgende uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, ondervindt Oskar de gruwelijkheden van het barbaarse Derde Rijk, het horror tijdperk van Nazi Duitsland. Hij walgt van het gevaarlijke kuddegedrag van de meelopers.
Günter Grass legt met zijn stevige barokke vertelstijl alle gevoelige Duitse wonden bloot, de roman heeft een magisch realistisch karakter, is humoristisch, krachtig, fascinerend en godslasterlijk, kortom een baanbrekend meesterwerk.
“Tegenwoordig blijft niets ongezien.”
1
Reageer op deze recensie
