Een juweel van een novelle

‘De dood van Iwan Iljitsj’ een novelle uit 1886 bevat 77 pagina’s, van de Russische auteur Lev Tolstoj (1828-1910), de kern van het verhaal gaat het beleving van de ongeneeslijke ziekte (kanker?) en de psychische fasen van het stervensproces.

Ivan een gerespecteerd rechter van het gerechtshof in Sint-Petersburg, leidt samen met zijn vrouw en gezin een zorgeloos fatsoenlijk leven, als hij plots getroffen wordt door een ongeneeslijke ziekte met een erg pijnlijke doodstrijd beseft hij dat hij dood gaat en verkeert in voortdurende wanhoop.

Aan het begin van de novelle horen we dat zijn collega’s al speculeren over een promotiekans als Ivan overlijd. Hij begint zijn familieleden te haten, die liegend beweren dat hij slechts ziek is en weer beter wordt.

De dood leidt ons ertoe onszelf te misleiden, berooft ons van de zin van het leven, en brengt ons in eenzame opsluiting. De laatste drie dagen van zijn leven heeft hij voortdurend schreeuwend van pijn doorgebracht. Hij huilde om zijn hulpeloosheid, zijn vreselijke eenzaamheid en de afwezigheid van God, de pijn werd erger, waarom, wat heb ik U misdaan?

Tolstoj levert een van de meest hart verscheurende werken uit de literatuur af, een harde meedogenloze blik van niet alleen de dood, maar ook van de mensheid. Een prachtig verhaal, de dood kan op elke leeftijd aankloppen.

“Hou op met liegen, we weten allemaal dat ik dood ga.”