Lezersrecensie
Een magisch fantasierijk feest
‘Honderd jaar eenzaamheid’ een familiekroniek uit 1967 van de Colombiaanse Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Marquez (1927-2014), een literair meesterwerk waarbij realistische elementen vermengd worden met magische gebeurtenissen en hallucinerende beelden of droomeffecten.
De roman omvat ongeveer zo’n honderd jaar, veel personages voelen zich eenzaam. Marquez probeert bepaalde aspecten van het verhaal te benadrukken door ze op verschillende manieren subtiel te herhalen. Vaders en zonen hebben vaak dezelfde naam en gelijke karakters.
Macondo is een gehucht gesticht in het moerasgebied door José Arcadio Buendia, hij is getrouwd met Ursula zijn volle nicht. In de Buendia familie komen veel incestieuze relaties voor, vaak vreest men bij de geboorte van een jongetje met een varkensstaart of duivelsstaart.
De inwoners leven redelijk afzonderlijk van de rest van het land, jaarlijks komen zigeuners langs om de laatste bijzondere uitvindingen te tonen. Het gaat mis met het stadje zodra de overheid zich ermee gaat bemoeien. Er volgen vervalste verkiezingen en onder leiding van Kolonel Aureliano Buendia komt men in opstand, een burgeroorlog tegen de conservatieve regering. Hij vecht vele jaren en overleeft meerdere aanslagen op zijn leven, maar wordt uiteindelijk oorlogsmoe en tekent een vredesverdrag met de Conservatieven.
Honderd jaar eenzaamheid is exotisch gepassioneerd boek dat kleurrijke gedenkwaardige personages tot leven brengt, waarin veel gebeurt en wat er gebeurt zal je ontroeren. Het gebruik van magisch realisme in de roman levert de lezer extra achtergrond informatie op en daagt ons uit om na te denken over hoe dwaas ons dagelijks leven is. De bewoners van Macondo maken zich geen zorgen over het bovennatuurlijke omdat ze er regelmatig mee in aanraking komen. Deze roman wordt beschouwd als García Marquez' magnum opus, blijft alom geprezen en wordt erkend als een van de belangrijkste werken in de wereldliteratuur.
“Het droomboek van een geniaal verteller. – J. Bernlef”
De roman omvat ongeveer zo’n honderd jaar, veel personages voelen zich eenzaam. Marquez probeert bepaalde aspecten van het verhaal te benadrukken door ze op verschillende manieren subtiel te herhalen. Vaders en zonen hebben vaak dezelfde naam en gelijke karakters.
Macondo is een gehucht gesticht in het moerasgebied door José Arcadio Buendia, hij is getrouwd met Ursula zijn volle nicht. In de Buendia familie komen veel incestieuze relaties voor, vaak vreest men bij de geboorte van een jongetje met een varkensstaart of duivelsstaart.
De inwoners leven redelijk afzonderlijk van de rest van het land, jaarlijks komen zigeuners langs om de laatste bijzondere uitvindingen te tonen. Het gaat mis met het stadje zodra de overheid zich ermee gaat bemoeien. Er volgen vervalste verkiezingen en onder leiding van Kolonel Aureliano Buendia komt men in opstand, een burgeroorlog tegen de conservatieve regering. Hij vecht vele jaren en overleeft meerdere aanslagen op zijn leven, maar wordt uiteindelijk oorlogsmoe en tekent een vredesverdrag met de Conservatieven.
Honderd jaar eenzaamheid is exotisch gepassioneerd boek dat kleurrijke gedenkwaardige personages tot leven brengt, waarin veel gebeurt en wat er gebeurt zal je ontroeren. Het gebruik van magisch realisme in de roman levert de lezer extra achtergrond informatie op en daagt ons uit om na te denken over hoe dwaas ons dagelijks leven is. De bewoners van Macondo maken zich geen zorgen over het bovennatuurlijke omdat ze er regelmatig mee in aanraking komen. Deze roman wordt beschouwd als García Marquez' magnum opus, blijft alom geprezen en wordt erkend als een van de belangrijkste werken in de wereldliteratuur.
“Het droomboek van een geniaal verteller. – J. Bernlef”
1
Reageer op deze recensie
