Niet voor iedereen geschikt

Ik heb de trilogie "Hemel en hel" "Het verdriet van de engelen" en "Het hart van de mens" in één keer (in één boek) aangeschaft. Ik heb nu het eerste boek uit.

Filosofisch, sprookjesachtig, poëtisch, kinderachtig, recht door zee, weinig verhaal bevattend, to the point en dan weer niet; dat zijn zo mijn trefwoorden na "de lezing". Je moet zeer oplettend lezen om de schoonheid en de poëzie van de zinnen te ervaren, want het houdt maar niet op, zodat het soms lijkt alsof het hele boek één groot gedicht is van iets meer dan 200 pagina's, en dat staat mij een beetje tegen, want de kracht van de poëzie is toch de beknoptheid ?

Omdat ik toch nog van zeer veel zinnen heb genoten, toch ***. Ik ga de andere twee delen ook zeker lezen, maar nu even eerst een ander boek.

Hieronder een aantal citaten uit het boek:

Op heldere dagen of wolkeloze nachten is er nauwelijks iets mooiers dan de zee als ze voor zich uit droomt en de maneschijn haar dromen vertolkt.

Het maanlicht is een ander soort licht dan dat van de zon, het maakt de schaduwen donkerder, de wereld geheimzinniger.

Sommige gedichten voeren ons mee naar een plek die woorden, gedachten niet kunnen bereiken, ze brengen je naar de kern zelf, het leven blijft een ogenblik lang stilstaan en wordt mooi, het wordt rein door verdriet en geluk. Sommige gedichten veranderen de dag, de nacht, je leven.

De zin van het leven, is dat de blauwe hemel die we nooit kunnen bevatten?

Er is in het Dorp niet overdreven veel straatverlichting en de afstand van die ene naar de andere lantaarn is groot. Het is eigenlijk het leven zelf: een paar helder verlichte uren, onderbroken door donkere dagen.

Als er een keuze tussen leven en dood is, kiezen de meesten voor het leven.