Wat ik nou vind van 'Familiegeluk'?

Dit boek kreeg ik als recensie-exemplaar toegestuurd door de Crime Compagnie, waarvoor dank!


Dit boek zou ik eerlijk gezegd in de winkel niet hebben opgepakt, afgaande op de cover en titel.

Gelukkig weet ik dat je een book niet moet judgen bij de cover, en spreekt de flaptekst wél aan.

De auteur is mij onbekend, dit blijkt dan ook haar debuut te zijn.


De ik-persoon in dit boek is Lisette. Wanneer haar moeder op sterven ligt, vraagt zij Lisette om een notitieboekje voor haar op te halen.

Een dringend verzoek, waar Lisette weinig van begrijpt.

Na het overlijden van haar moeder, verdiept Lisette zich in haar verleden. 

En dan blijkt dat er een familiegeheim is, waar iedereen behalve zijzelf van op de hoogte lijkt.

Eenmaal bekend met het verhaal, neemt Lisette hier geen genoegen mee. Ze heeft het gevoel dat het niet klopt en gaat op onderzoek uit.

En daar is lang niet iedereen gelukkig mee...


Een welgestelde familie, een groot geheim dat onder de pet wordt gehouden, en een onderzoekende vrouw. 

Het kan niet anders dan dat deze vrouw op een bepaald moment gevaar loopt.

Tel daarbij een aantal mannen op die stuk voor stuk potentieel relatiemateriaal kunnen zijn/worden/blijven en voila: een vrouwenthriller is geboren.


En dat bedoel ik niet denigrerend, maar meer in de zin dat er weinig 'blood & gore' in voorkomt, een keurig stukje romance en een likeable hoofdpersonage.

Het leest prima weg, de schrijfstijl is lekker vlot en nodigt uit om door te lezen, en zeker in het begin vraag je je af waar het verhaal heen gaat.


Helaas heeft het verhaal een (i.m.o.) redelijk voorspelbare dader, waar ik hier verder niet over zal uitwijden omdat ik niet wil spoileren.


Een lichte thriller dus, die goed is voor een paar fijne  uurtjes lezen. 

3,5 duim