'Over,leven'

Het verhaal gaat over Kya, die op zesjarige leeftijd door zowel haar moeder als haar broers en zussen wordt achtergelaten in de schamele hut nabij het moeras. Haar enige gezelschap is haar gewelddadige, aan alcoholverslaafde vader. Ondanks het besef dat ze elkaar tot op zekere hoogte nodig hebben, leven ze meer naast dan met elkaar. Ook haar vader verdwijnt nog voor ze de puberleeftijd bereikt heeft .
De eenzame strijd die Kya levert van klein meisje naar puber, naar bijna kinderlijke volwassenheid is op zijn minst gezegd intrigerend. De schrijfster gebruikt haar liefde voor de natuur en met haar kennis tekent ze de personages en toont hoe nauw de mens en zijn gedragingen, zowel verbonden, als afhankelijk zijn van de natuur.

De manier waarop de kleine Kya overleeft en als het ware samenleeft met het moeras en al wat erin leeft, beweegt en groeit, roept soms de vraag op of het kan, maar toch weet de schrijfsters je telkens opnieuw mee te nemen in die wondere wereld en de strijd van het kind. Haar groei naar volwassenheid en ontluikende liefde worden prachtig geschetst. Ze schrikt niet terug om ook de angst, onzekerheid en twijfel die hiermee gepaard gaan te beschrijven met zowel de schoonheid als de grillen van de natuur.

Sommige dialogen kwamen mij wat stug over, maar langs de andere kant laat het ook zien hoe onbeholpen mensen soms zijn in hun poging om elkaar nader te komen.
Met het laatste deel van het verhaal had ik wat moeite omdat het plots nogal snel ging om het verhaal helemaal afgerond te krijgen, wat naar mijn gevoel niet nodig was. Ik had daar misschien liever de suggestie gezien, maar dat is wellicht persoonlijk.

Ik vond het een prachtig debuutverhaal over eenzaamheid, doorzetting, vooroordeel, liefde, vriendschap en hoe mensen in staat zijn om iemand zowel te maken als te kraken. Wat mij betreft is het zeker een aanrader.