Lezersrecensie
Het boek der doden
‘Het boek der doden’ van Alessandra Cinardi speelt zich af tussen de goden en demonen van het Oude Egypte. Vita gaat naar Paranormal High om haar bovennatuurlijke talenten onder de knie te krijgen. Maar eens ze daar aangekomen is, raakt ze verstrikt in iets dat veel groter is dan ze had durven vermoeden.
In dit boek vervagen de grenzen tussen het moderne Rome en het oude Egypte. Mythe en realiteit lopen in elkaar over en zorgen ervoor dat je je als lezer helemaal kan onderdompelen in een andere, paranormale wereld. De schrijfstijl is vlot, maar soms een beetje afstandelijk en wetenschappelijk. De auteur wil alles soms net iets té goed gaan beschrijven. Show, don’t tell? Daardoor had ik als lezer soms wat moeite om mij helemaal in te leven in de wereld van het verhaal.
Het is een boek vol cultuur, zowel van het Oude Egypte als van het Oude Rome. Hoewel ik zelf fan ben van beide culturen, had ik het gevoel soms wat kennis te missen om helemaal mee te zijn. Het is een origineel uitgangspunt, de combinatie van het Oude Rome en het Oude Egypte, maar het zorgde voor een zekere afstand. De passages die hedendaags en herkenbaar zouden moeten zijn voelden zo ook al vreemd aan. Vaak geeft de auteur uitleg in een lange, beschrijvende passage, maar op veel momenten ontbrak die toch ook. De beschrijvingen van de verschillende rituelen en mythes maakten het wel erg leerrijk.
De personages zijn goed uitgewerkt en herkenbaar. Soms iets te herkenbaar, bijvoorbeeld bij de demonen, waardoor het mysterieuze karakter onderuit gehaald werd. Ook het thema, de dood en het hiernamaals, is vrij universeel en spreekt veel lezers aan. Voeg daar een vleugje fantasy en magie aan toe en je hebt een succesrecept! Een succesrecept dat soms een beetje doet denken aan Harry Potter, want het speelt zich ook af op een school voor magie. Dat doet het soms heel vertrouwd aanvoelen…
Ik heb me wel geamuseerd met het verhaal! Het voelt cosy en vertrouwd aan, maar neemt je toch mee naar een andere wereld dan wat we kennen van veel fantasyverhalen. Ja, de plot en de schrijfstijl konden vaak wat sterker, maar het is een aanrader voor fans van fantasy en geschiedenis.
In dit boek vervagen de grenzen tussen het moderne Rome en het oude Egypte. Mythe en realiteit lopen in elkaar over en zorgen ervoor dat je je als lezer helemaal kan onderdompelen in een andere, paranormale wereld. De schrijfstijl is vlot, maar soms een beetje afstandelijk en wetenschappelijk. De auteur wil alles soms net iets té goed gaan beschrijven. Show, don’t tell? Daardoor had ik als lezer soms wat moeite om mij helemaal in te leven in de wereld van het verhaal.
Het is een boek vol cultuur, zowel van het Oude Egypte als van het Oude Rome. Hoewel ik zelf fan ben van beide culturen, had ik het gevoel soms wat kennis te missen om helemaal mee te zijn. Het is een origineel uitgangspunt, de combinatie van het Oude Rome en het Oude Egypte, maar het zorgde voor een zekere afstand. De passages die hedendaags en herkenbaar zouden moeten zijn voelden zo ook al vreemd aan. Vaak geeft de auteur uitleg in een lange, beschrijvende passage, maar op veel momenten ontbrak die toch ook. De beschrijvingen van de verschillende rituelen en mythes maakten het wel erg leerrijk.
De personages zijn goed uitgewerkt en herkenbaar. Soms iets te herkenbaar, bijvoorbeeld bij de demonen, waardoor het mysterieuze karakter onderuit gehaald werd. Ook het thema, de dood en het hiernamaals, is vrij universeel en spreekt veel lezers aan. Voeg daar een vleugje fantasy en magie aan toe en je hebt een succesrecept! Een succesrecept dat soms een beetje doet denken aan Harry Potter, want het speelt zich ook af op een school voor magie. Dat doet het soms heel vertrouwd aanvoelen…
Ik heb me wel geamuseerd met het verhaal! Het voelt cosy en vertrouwd aan, maar neemt je toch mee naar een andere wereld dan wat we kennen van veel fantasyverhalen. Ja, de plot en de schrijfstijl konden vaak wat sterker, maar het is een aanrader voor fans van fantasy en geschiedenis.
1
Reageer op deze recensie