Mooie setting en leuke opzet van het verhaal maar net niet spannend genoeg.

Oudejaarsavond. Een villa in de Schotse wildernis. Negen oude vrienden checken in, maar één van hen zal de nacht niet overleven

Negen vrienden vieren oudejaarsavond in een idyllische villa in de Schotse Hooglanden. Het lijkt de perfecte plek om hun gehaaste Londense leven achter zich te laten en van elkaars gezelschap te genieten. Het ontbreekt de vrienden aan niets: ze hebben een prachtig uitzicht, een knappend haardvuur, een provisiekast vol eten en liters champagne. Maar wat ze ook hebben is geheimen voor elkaar, langgekoesterde jaloezie en bergen opgekropte woede. Terwijl de sneeuw buiten valt, wordt de spanning in de villa ondraaglijk.

Als de lucht op nieuwjaarsdag opklaart is een van de gasten dood. En één van de anderen is de moordenaar.

Maar wie?

Na de vele goede recensies op de verschillende sociale media, kon dit boek natuurlijk niet ontbreken op mijn (veel te lange) leeslijst. In het begin had ik het wel wat moeilijk met de verschillende personages aan elkaar te koppelen maar na een paar hoofdstukken wist ik gelukkig wie nu bij wie hoorde. Het boek leest heel vlot mede door de veelal korte hoofdstukken waarin de belangrijkste personages aan bod komen. Dat niet alle personages aan bod komen in dit boek vind ik jammer. Door de herinneringen van de personages die wel aan bod komen krijg je wel een oppervlakkige kijk op het leven van de anderen maar weet je niet wat ze denken over de verschillende gebeurtenissen die zich voordoen.

In de meeste boeken die je leest kom je al vrij vlug te weten wie het slachtoffer is en moet je op zoek naar de dader(s). In dit boek is dat niet het geval en kom je pas tegen het einde van het verhaal te weten wie het slachtoffer en wie de dader is. Er is altijd een klein vermoeden natuurlijk.
Het verhaal bestaat uit twee verschillende hoofdstukken: de periode die voor de moord plaats vind en de zoektocht naar het verdwenen slachtoffer en de dader.
Elk hoofdstuk heeft zijn eigen personage waarin je dieper ingaat op het verleden en de band met de andere personages. Hierdoor krijg je ook een heel goed beeld (alleen wat oppervlakkiger) van de personages die geen eigen hoofdstuk hebben.
Bij zo een grote groep aan personages zijn er natuurlijk degene aan wie je je gaat ergeren en je bijna dood wenst maar ook degene waar je sympathie voor gaat krijgen. Naarmate je verder in het verhaal zit en dingen te weten komt die beter verborgen hadden kunnen blijven gaat je ergernis veranderen in medelijden en omgekeerd waardoor je een hele andere kijk op de personages krijgt. Hierdoor komen de eerder gelezen hoofdstukken in een totaal ander daglicht te staan. Eenmaal je het slachtoffer en de dader kent gaat het in razendsnel tempo naar de climax en is het nog even heel erg spannend omtrent het feit of er eventueel nog andere slachtoffers zullen vallen.

Het boek heeft me niet teleurgesteld alleen had het nog net iets spannender gemogen voor mij. Nu voelde het voor mij meer aan als een relaas van het verleden en de ontstane vriendschappen. Ik weet dat die er ook moeten zijn om zo de personages beter te leren kennen en zo hun daden te verklaren. Maar voor mij was het net iets te veel en te langdradig. Het enige echte spannende moment voor mij was toen de dader eenmaal bekend was en het nog even fout kon gaan maar niettemin heb ik toch genoten van dit boek.