Heel spannend en onheilspellend boek!

Ruth Ware maakte grote indruk met haar debuutthriller In een donker, donker bos en De vrouw in suite 10. Beiden werden een wereldwijd succes.

Inhoud van het boek: Wanneer Rowan online een vacature tegenkomt, lijkt het bijna te mooi om waar te zijn: een betrekking als inwonend oppas met een onthutsend riant salaris. Als ze arriveert bij Heatherbrae House, valt ze meteen als een blok voor deze luxueuze slimme woning en de perfecte familie die er woont.
Wat ze niet weet is dat ze in een regelrechte nachtmerrie terechtkomt – een die eindigt met een dood kind en met Rowan in de cel, beschuldigd van moord.
Ze weet dat ze fouten heeft gemaakt. Maar ze is niet schuldig – zeker niet aan moord. Wat betekent dat iemand anders dat wel is...

Het boek begint met en eindigt in de vorm van brieven. Het hele verhaal is een soort van brief waarin je als lezer steeds meer te weten komt hoe dit allemaal is kunnen gebeuren. De hele sfeer tijdens het verhaal heeft iets griezeligs. Steeds meer gebeuren er dingen die niet te verklaren zijn waardoor je je gaat afvragen of het er toch niet echt zou spoken ook al is dat in zo een technisch vernuft huis zo goed als onmogelijk. Ook kom je meer te weten over de geschiedenis van het huis waardoor het allemaal nog enger wordt. Er wordt ook dieper ingegaan over het hoofdpersonage en de reden waarom zij net voor deze job koos. Uiteindelijk is het allemaal net iets ingewikkelder dan het op het eerste zicht lijkt. Op het einde van het boek wordt alles in misschien een iets te snel tempo verklaard waardoor het lijkt alsof het boek ineens af moest zijn. Ook vind ik de verklaring van dit alles net iets te ongeloofwaardig vanwege de leeftijd van het personage. Op zo een leeftijd zou ik daar allemaal niet aan gedacht hebben, maar misschien is dat net het voordeel van in zulk een hoogstaand technisch huis te wonen?

Dit is het eerste boek dat ik las van deze schrijfster en het heeft al mijn verwachtingen overtroffen. Ik heb het in 2 dagen uitgelezen (ik zat vaak op het puntje van mijn stoel), het was moeilijk om weg te leggen. Na het lezen van dit boek heb ik nog vaak nagedacht wat ik zou gedaan hebben als ik in de schoenen van het hoofpersonage Romy stond. Zou ik mijn leven opgeofferd hebben voor een persoon die ik amper ken maar die toch voor de één of andere reden met mijn leven verbonden is? Mijn leven voor dat van een ander? Uiteindelijk weet ik het antwoord nog steeds niet..
Ik hou van boeken waarbij ik achteraf nog vaak terugdenk aan de climax van het einde. Voor mij is het zeker 5 sterren waard!