Verbeeld Me - vermakelijk, maar kon beter

Voordat we beginnen aan mijn recensie, zou ik eerst graag Blossom Books willen bedanken voor het opsturen van een recensie exemplaar. Deze boekenserie heeft een heel speciaal plekje in mijn hart (waar ik overigens twee blogposts over heb geschreven, zowel in het Engels als in het Nederlands) en ik vind het echt heel speciaal om dit lezersavontuur af te mogen sluiten op deze manier. Dus bij deze; heel, heel, heel erg bedankt Blossom Books!

Goed, laten we dan maar gelijk beginnen! Verbeeld Me speelt zich vrijwel direct na Weersta Me af. Ik heb Verbeeld Me in één zitting uit weten te lezen, net als vrijwel alle boeken van Tahereh. Hetgeen wat mij altijd zo weet te pakken, is haar unieke schrijfstijl. Deze manier van schrijven is zeker niet voor alle lezers weggelegd, maar ik vind het persoonlijk erg fijn lezen.

Ik moet helaas wel toegeven dat ik Verbeeld Me wat minder vermakelijk vond dan de voorgaande delen. Voor mij persoonlijk komt dit door de plot waar vrijwel dit hele boek om draait; het feit dat Ella ”verandert” in Juliette en het slaafje van Anderson wordt. Ik vond dat dit deel van het verhaal wat te lang duurde, er leek maar geen eind aan te komen. Ik ben van mening dat Tahereh ofwel dit deel van het verhaal gerust wat later had kunnen laten beginnen en niet al in het tweede hoofdstuk ofwel dit deel van het verhaal wat eerder had laten mogen eindigen. Het maakte het boek een beetje eentonig.

Ik heb de hoofdstukken vanuit Warners perspectief ook echt heel erg gemist. Ik denk dat het aantal hoofdstukken vanuit zijn perspectief wel op twee handen te tellen is, veel minder dus vergeleken met de voorgaande boeken. Kijk, ik vond het zeker niet verkeerd om veel vanuit Kenji’s perspectief te lezen, maar Warner is zo’n groot personage in het verhaal en om dan maar een klein aantal hoofdstukken vanuit zijn perspectief te lezen, vond ik erg jammer. Dit zorgt natuurlijk ook voor minder Warnette interactie (en kom op, wie is er nou niet groots fan van hun liefdesverhaal?!).

Het einde was naar mijn mening een beetje gehaast geschreven en er worden zeker wat dingen afgeraffeld waardoor ze onbeantwoord blijven. Maar, uiteindelijk heb ik wel genoten van het boek en de laatste paar scenes maken zeker veel goed!

Al met al geef ik de serie 3,5 (★★★.5) sterren! Niet het slot waar ik op gehoopt had, maar zeker een slot om nooit te vergeten.

Het is met een dubbel gevoel dat ik nu gedag zeg tegen deze serie. De serie is nu écht uitgeschreven en ik heb er +/- 8 jaar lang zo van mogen genieten, maar tegelijk doet het mij ook wel een beetje verdriet omdat dit toch echt het einde is. Zijn er meer mensen die zich hierin kunnen vinden? Haha. Hoe dan ook wil ik Blossom Books bedanken voor het vertalen van deze serie en ik hoop dat we nog meer Tahereh Mafi content kunnen verwachten in de toekomst!