Dit Is Ons Verhaal boekrecensie door Booksneverdie

Voor ik jullie meeneem naar mijn recensie over Dit Is Ons Verhaal, wil ik eerst de uitgeverij Best Of YA heel erg bedanken voor dit recensie-exemplaar. Dit is mijn eerste (fysieke!) recensie-exemplaar die ik ooit heb mogen ontvangen en ik ben hen erg dankbaar voor deze start!

Laten we dan nu maar snel beginnen!

Het boek Dit Is Ons Verhaal gaat over een vriendenclub van vijf jongeren; Shep, Logan, Henry, John Michael en Grant. Deze vriendenclub staat ook wel bekend als de River Point boys. Wanneer de vrienden op een ochtend besluiten te gaan jagen op het terrein van John Michaels familie, klinkt er een knal en vinden de vrienden Grant dood aan op de grond, met een kogelgat in zijn borst. Het wordt al snel duidelijk dat Grant neergeschoten is met de Remington, een jachtwapen. Wanneer de vrienden aankomen op de plek waar Grant is neergeschoten, laten ze allen hun wapens vallen van schok. Op de stapel liggen vier geweren en één jachtwapen; de Remington. De jongens kijken elkaar allemaal aan, niemand heeft gezien wie op dat moment de Remington had, niemand bekend en maar één iemand weet wie Grant neergeschoten heeft. Ze besluiten vanaf dat moment een pact te maken en overleggen onderling zich vast te houden aan één verhaal; ”Dit is ons verhaal…”

Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit het perspectief van Kate. Kate is samen met haar beste vriendin Reagan werkzaam als assistent-officier van justitie. Wanneer de zaak van de jongens in de doofpot gestopt lijkt te worden, weet Kate haar baas ervan te overtuigen de zaak aan te nemen en er dieper op in te gaan. Gezamenlijk gaan ze aan het werk en op zoek naar de waarheid.

Er zijn ook korte stukjes van hooguit twee bladzijden die geschreven worden vanuit het perspectief van de schuldige. Gedurende het verhaal komen er veel hints, maar velen hiervan zetten de lezer ook zeker op het verkeerde pad. Dit is echter wat het boek voor mij zo vermakelijk maakte. Het was moeilijk om zelf één dader aan te wijzen en hier gedurende het boek de hele tijd aan vast te blijven houden; alle River Point boys hadden nou eenmaal een motief. Het ene moment denk je dat Logan het gedaan heeft, het andere moment lijkt John Michael toch wel heel schuldig en vervolgens ga je toch nog weer twijfelen over zowel Shep als over Henry.

Kate raakt verwikkeld met één van de River Point boys en er bloeit wat op tussen beiden, ook al is haar nog zo verteld niet in zee te gaan met de jongens. De romantiek was een fijn aspect in het boek, maar misschien komt dat ook wel gewoon omdat ik een sucker ben voor wat romantiek, haha! Hoe dan ook, het helpt de lezer om wat meer mee te leven met het hoofdpersonage. En hoewel ik deze romantiek erg vermakelijk vond, was ik nog altijd zo zo zo bang dat hij haar zou misleiden. In Dit Is Ons Verhaal is nou eenmaal niks zoals het lijkt…

Het verhaal zelf is erg goed geschreven en fijn uitgewerkt. Er is geen sprake van losse eindjes, waar ik altijd voor vrees bij het lezen van thrillers. Dat maakte dit boek dan ook zeer vermakelijk. Waar ik mij wel aan stoorde, was hoe naïef en soms best wel ”dom” Kate kon zijn. In een kwestie van ongeveer 30 pagina’s verandert haar haat in één van de River Point boys ineens in passie voor hem en wellicht al het begin van verliefdheid. Don’t get me wrong, zoals ik eerder al beschreef vond ik het romantische aspect juist fijn om te hebben in het boek, maar ik denk dat dit wel iets beter uitgewerkt had kunnen worden. Daarbij is haar keer op keer verteld niet verwikkeld te raken met de jongens, maar deze adviezen lijkt ze gelijk het raam uit te gooien.

Wat niet zozeer met het verhaal zelf heeft te maken maar waar ik me wel heel erg aan heb gestoord, waren de vertaalfoutjes in dit boek. Ik snap dat er hier en daar wat foutjes kunnen ontstaan; foutjes maken is nu eenmaal menselijk. Bij dit boek leek het voor mijn gevoel echter alsof er geen tweede check op was uitgevoerd. Zo stonden er ook heel veel vreemde spreekwoorden in en half vertaalde woorden die net geen Engels maar ook net geen Nederlands waren;

”Daarna leunt ze tegen me aan en hugt mijn schouders.” – Als men een boek vertaald, ga ik er vanuit dat ook alles vertaald wordt. In dit geval had hier naar mijn mening veel beter ”knuffelt” kunnen staan. Als de vertaler dan toch voor het Engelse woord wil gaan, houd het dan alsjeblieft bij de juiste vervoeging, want ”hugt” bestaat niet.

”Ik ben altijd op zoek naar een goede profielpic.” – Ik stoorde mij er een beetje aan dat er vaak halfslachtige Engelse en Nederlandse woorden samengevoegd worden. Zo ook hier; profielfoto en profile picture.

”Oké Kate, laten we dan maar eens zien wat we van deze dampende drol van een zaak kunnen maken.” – Dampende drol? Ik weet niet hoe de Engelse versie dit er heeft staan, maar dit lijkt een beetje op een letterlijke vertaling? Hoe dan ook heb ik nog nooit van dit soort gezegde gehoord om iets humoristisch te beschrijven.

Zo waren er nog een aantal vertalingen die niet helemaal lekker liepen of zinsopbouw die niet helemaal klopte, maar ik heb besloten dit niet mee te nemen in mijn waardering voor het boek aangezien dit het verhaal zelf niet verandert. Wel hoop ik dat als er een tweede druk komt, ze de foutjes eruit halen.



Ik heb dit boek een waardering gegeven van ★★★★ (4) sterren gegeven!