Langzaam opgebouwde thriller

Het verhaal draait om het gezin Wilson, vader Simon, moeder Marianne, hun tweelingzonen Charlie en Alfie en dochter Sophie. Simon is een succesvolle hartchirurg, terwijl Marianne fulltime thuis is om voor het gezin te zorgen. Ze regelt het huishouden en kookt elke dag, maar heeft daarnaast ook eigen dromen zoals het maken van tassen en sieraden. Simon vindt dat echter tijdverspilling, wat Marianne het gevoel geeft dat ze vastzit in haar rol.

Marianne heeft geen makkelijke jeugd gehad, ze groeide op in pleeggezinnen nadat haar moeder haar had achtergelaten. Ze dacht met Simon eindelijk een warm gezinsleven te hebben opgebouwd, maar door hun vele verhuizingen waarvoor Simon haar telkens de schuld geeft begint ze steeds meer aan zichzelf te twijfelen. Ze is achterdochtig geworden, en dat wordt erger wanneer Simon vertelt dat hij veel samenwerkt met een collega genaamd Caroline. Alleen al de manier waarop hij haar naam uitspreekt, doet bij Marianne alarmbellen afgaan.

Wat is er aan de hand? Beeldt ze het zich in? Of ziet ze eindelijk wat ze al die tijd heeft genegeerd? Langzaam ontdekt Marianne dingen die haar wereld volledig op zijn kop zetten maar ze weet niet goed wat ze ermee moet doen.

Onze kleine leugentjes is een psychologische thriller die je van begin tot eind in zijn greep heeft. Je wordt er helemaal in meegezogen en het houd je constant bezig. Het verhaal ontvouwt zich in een heel rustig tempo maar dit past wel precies bij de setting. Ik wilde constant doorlezen omdat ik benieuwd was hoe het verder zou gaan. Het heeft me wel heel erg aan het denken gezet met alles wat er gebeurde omdat het wel bepaalde spanningen opleverde in het gezin en ik vond sommige dingen vrij heftig. Een mooie eerste kennismaking voor mij met deze auteur en ben zeker benieuwd naar meer van haar boeken.