Duizelingwekkende hoge verwachtingen na Duizend hoog

Duizelingwekkende hoogte van Katharina McGee is het vervolg op Duizend hoog, dat vorig jaar verscheen. Als je het eerste boek nog niet heb gelezen, raad ik je dat aan wel te doen, anders kom je erg veel spoilers tegen!

Na de dood van een van de personages in het eerste deel, begint de proloog van Duizelingwekkende hoogte opnieuw met een onbekend sterfgeval. Daarna volgt er een tijdsprong naar twee maanden terug, en volgen we de levens van de personages die betrokken waren bij het ongeluk in Duizend hoog. Het boek is weer gevuld met veel drama, cliffhangers en romantiek, en langzaam maar zeker wordt de spanning opgebouwd naar de avond van het tweede ongeluk.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik Duizelingwekkende hoogte minder goed vond dan Duizend hoog. Het eerste deel kon ik onmogelijk aan de kant leggen en las ik uit in een sneltreinvaart, terwijl ik het tweede deel vaak met veel moeite op moest pakken. Ik vond het verhaal heel langzaam verlopen. Veel verhaallijnen vond ik niet pakkend, het verhaal kwam moeizaam op gang en het kostte me vaak veel moeite om door te blijven lezen. Misschien had ik door het goede eerste deel te hoge verwachtingen, maar dit vond ik wel teleurstellend. Ik verheugde me er zo op om weer helemaal meegesleept te worden in de verschillende levens in de Toren!

Gelukkig maakt het einde van het boek het doorbijten in het verder lezen wel wat meer de moeite waard. De manier waarop McGee de verhaallijnen met elkaar verbindt blijf ik bijzonder vinden, en ook dit keer werd ik verrast door het einde van het boek. Hij was weliswaar niet zo explosief als bij Duizend hoog, maar wel spannend en met een goede plottwist!

Wat ik een groot pluspunt vind van dit boek, is de ontwikkeling van de personages. Je ziet ze opkrabbelen na het verschrikkelijke ongeluk in het vorige deel, hun gevoelens tegenover mede-personages verandert en uiteindelijk veranderen ze zelf ook. McGee weet dit zo te beschrijven, dat je zelf ook meer begrip krijgt voor bepaalde personages, en anders over ze gaat denken. Aan het eind van het boek heb je een compleet nieuwe mening over de personages, en ik vind het altijd heel bijzonder als een schrijver dat zo overtuigend weet te brengen!

Duizelingwekkende hoogte heeft me niet zo weten vast te grijpen als Duizend hoog, maar het was geen slecht boek. Ik ben wel benieuwd of er een derde deel komt of niet. Het boek eindigt met een goede cliffhanger, maar ik vraag me af waar het derde boek dan over zou moeten gaan… Er zijn niet veel open verhaallijnen over. Ik hoop dat deze serie niet teveel uitgerekt wordt.

Als je fan was van Duizend hoog, raad ik je aan dit vervolgdeel ook te lezen. Hij bevat weer heerlijke romantiek en drama, misschien niet zoveel als in het vorige deel, maar het is nog steeds vermakelijk. Zo zijn er bijvoorbeeld veel meer feestjes in Duizelingwekkende hoogte. En we weten allemaal waar dat op uit kan lopen…