Het eind heeft veel goed gemaakt.

Elke werkdag reist Rachel met de trein naar Londen. Bij Witney stopt de trein altijd voor een rode sein. Daar kijkt ze op een rij huizen. Eén ervan heeft ze jaren terug zelf gewoond, maar daar woont nu haar ex-man met zijn nieuwe vrouw en hun pasgeboren dochter.
In een ander huis woont een echtpaar die Rachel zeer vaak buiten ziet zitten. In haar gedachte kent ze het echtpaar zeer goed. Ze heeft ze zelfs namen gegeven en hun leven geromantiseerd als een ideaal echtpaar.
Op een dag ziet ze iets vreemds bij hun in de tuin. Als later blijkt dat "Jess" vermist wordt laat Rachel het er niet bij zitten en gaat ook op onderzoek uit.
Maar Rachel heeft nog een groot probleem en dat is haar drankgebruik. Ze drinkt soms zoveel dat ze soms hele gaten in haar herinneringen heeft. Dat ze niet meer weet wat ze gedaan heeft.

Doordat ik de schrijfstijl heerlijk vond om te lezen en me dat op die manier aan het lezen hield geef ik het vier sterren. Toch mistte ik in het eerste deel wel echte spanning en sensatie. Bij de laatste 100 blz kwam de spanning echt naar voren en kon ik echt niet stoppen meer met lezen.
Wel vind ik de titel niet passen bij het verhaal. Er is geen meisje, maar een volwassen vrouw.