Psychopatische superman verliest van het leven

Samenvatting; De verliezer is het debuut van Hans Berens. In deze kroniek van zeven zonden neemt de hoofdpersoon ons mee in zijn leven, iets dat alles behalve makkelijk geweest is. Het hoofdkarakter krijgt geen naam, daarom zal ik hem in deze recensie aanspreken als de Naamloze.
Na al zijn avonturen zit hij daar dan. Vol verhalen die hij wil delen, vragen die geen antwoord lijken te krijgen en met een geweten dat nooit schoon te krijgen is, neemt de Naamloze ons mee. Een reis vol filosofische vragen en politieke thema’s, afgewisseld met geoorloofd geweld, moord en zijn passievolle relatie met Flora.

Auteur: Hans Berens
Verschenen: 2017
Uitgave: ISBN 9789491773648
Uitgever: Palmslag
Genre: Literatuur & Romans
161 pagina’s
Sterren; ✭✭✭

“Vrede scheppen en samen iets opbouwen is veel moeilijker dan de boel afbreken.” -blz 15

Het verhaal; Wanneer je begint met lezen, kom je terecht in een herinnering aan een straatberoving in Groningen. De Naamloze vertelt hoe hij hier op een gewelddadige manier een einde aan maakt en vervolgens snel verdwijnt. In de media wordt hij vervolgens als held neergezet, iets waar de Naamloze volgens zijn gedachten een hekel aan heeft. De hoofdpersoon kan zich niet met deze omschrijving vergelijken, iets dat eigenlijk een rode draad door het boek heen wordt. De Naamloze is een einzelgänger die bij alle gebeurtenissen in zijn leven vraagtekens zet. Is abortus slecht? Mag je iemand uit zijn lijden verlossen? Wat kunnen wij leren van Jezus? Van Karl Marx? Is moord een misdaad? Wanneer ben je gelukkig en wie bepaald wat normaal is?

“Wat mij beangstigt is dat ik soms, nadat ik met een meisje de liefde heb bedreven, de inval krijg haar te vermoorden.” -blz 57

Mijn mening; De verliezer is ondanks het lage bladzijdeaantal geen lichte kost. De politieke thema’s en filosofische vragen vliegen je om de oren in deze kroniek van zeven zonden. Hans Berens (de auteur) heeft geprobeerd om zijn lezers aan het denken te zetten over onderwerpen die wij dagelijks terugvinden in diverse nieuwsberichten. Een voorbeeld hiervan is euthanasie. Mogen wij, een mens het leven ontnemen? Zijn er factoren die criminaliteit in heldendaad doen veranderen?

De Naamloze beschrijft in een dag zijn leven aan ons, door middel van diverse flashbacks. In bepaalde hoofdstukken gaat hij in op langdradige thema’s en blijft hij zijn mening opdringen aan de lezer. Deze langdradige hoofdstukken maken het boek afstandelijk. Het hoofdkarakter maakt uitspraken waardoor ik hem als een psychopathisch, narcistisch karakter ben gaan zien. Verliezen van het leven, terwijl je leeft..
De manier waarop de Naamloze zichzelf ziet is het meest opvallende aan dit boek. Hij schetst zich als superman, iemand die er wil zijn voor andere en van tijd tot tijd als winnaar van het leven. Niets is minder waar… het einde van dit boek sluit af met de groots drama en laat meteen zien dat de Naamloze echt een verliezer is. Hij kan het leven niet aan.

De schrijfstijl van Hans Berens is in dit boek niet altijd even ideaal. Zo komen bepaalde scènes rommelig over, en duurt het eerste hoofdstuk 53 pagina’s. Te lang naar mijn idee. Het boek heeft dan ook even nodig gehad, voordat ik goed in het verhaal zat. De verhaallijn trekt vanaf het begin, maar door de overvloed aan zware informatie is het wennen. Heel jammer, en dit is dan ook meteen de reden waarom ik dit boek niet meer dan drie sterren kan geven.