Even doorbijten

Dit boek kwam zo traag op gang dat het bijna op de stapel 'half-gelezen-ga-ik-ooit-nog-eens-naar-kijken' was beland. Het drankprobleem van de hoofdpersoon Rachel en de manier waarop ze tegen dingen aankijkt is behoorlijk irritant. Helemaal doordat het verhaal in het begin om weinig anders lijkt te draaien dan dat drankprobleem.

Zonder iets anders voorhanden bleef ik doorlezen. En ik moet eerlijk zeggen, halverwege het boek komt er vaart in het verhaal en tegen het eind kon ik het niet meer wegleggen. Een paar onverwachte wendingen brengen de spanning erin en dan wordt het leuk.

Rachel blijft een naar mens, maar het wordt steeds duidelijk waarom. En op het laatst snap je als lezer ook de beweegreden achter haar afschuwelijke daad.