Lezersrecensie
Een dubbeltje wordt nooit een kwartje
Deze derde roman (Afslag 23) gaat over dezelfde thematiek als de twee vorige romans van Akyol. Je afkomst bepaalt je verdere leven. Oftewel een 'kutjeugd' heeft gevolgen voor wat er later met je gebeurt. Eus, de hoofdpersoon, heeft een slechte relatie met zijn familie: vader (alcoholist) moeder en broer (crimineel) Die broer zit in de Bredase gevangenis en hij heeft zijn jongere broertje ook in de val meegesleept.
Die krijgt in 2005 nog één kans van justitie. Hij probeert zijn leven te beteren: een schoolopleiding, baantje en een woning. Op die manier kan hij misschien zijn leuke en lieve vriendin Ruby terugkrijgen. Dat gebeurt ook, maar de verleiding voor Eus is toch weer te groot. Hij blijft met criminele personages omgaan en als er gemakkelijk geld kan worden verdiend, is hij de eerste die mee wil doen. Hij valt dus weer in zijn zelf gegraven kuil.
Zo zet hij een lucratieve apparatendiefstal op met een Nederlandse verkoper van elektrische apparaten. Maar ze worden te gretig en lopen tegen de lamp. Het baantje van Eus stelt trouwens niets voor: hij is vertegenwoordiger voor Philips, maar hij gaat zelden naar de winkels die hij voor zijn baas Philips moet bezoeken.
Eus is op zoek naar zijn grenzen: hij heeft een leuke en lieve Nederlandse vriendin, maar verpest het. Ata, zijn jeugdvriend, is conservatiever en huwt een meisje dat hij slechts drie maanden kent, maar maagd is. Hij blijft trouw aan de Turkse traditie waar Eus mee breekt. Maar ook die traditie is niet zaligmakend: een huwelijk zonder echte liefde loopt natuurlijk spaak. Wel een heerlijk hoofdstuk over een Turkse bruiloft waar Eus met zijn vriendin Ruby eigenlijk niet welkom is.
Eus moet in de structuur van de roman een bekentenis afleggen over de laatste zeven jaar. Hij zit tegenover twee rechercheurs die hij met jullie aanspreekt. In zijn bekentenis houdt Eus zich niet helemaal aan de chronologische volgorde van zijn verhalen. Wat op zich niet onlogisch is als je een verhaal wilt vertellen.
Eigenlijk is het vlot vertelde verhaal (met heel wat rauwe woorden ) een avonturenroman. Best leuk om te lezen, maar zeker geen diepzinnige literatuur. Scholieren kunnen het zeker lezen voor hun literatuurlijst
Die krijgt in 2005 nog één kans van justitie. Hij probeert zijn leven te beteren: een schoolopleiding, baantje en een woning. Op die manier kan hij misschien zijn leuke en lieve vriendin Ruby terugkrijgen. Dat gebeurt ook, maar de verleiding voor Eus is toch weer te groot. Hij blijft met criminele personages omgaan en als er gemakkelijk geld kan worden verdiend, is hij de eerste die mee wil doen. Hij valt dus weer in zijn zelf gegraven kuil.
Zo zet hij een lucratieve apparatendiefstal op met een Nederlandse verkoper van elektrische apparaten. Maar ze worden te gretig en lopen tegen de lamp. Het baantje van Eus stelt trouwens niets voor: hij is vertegenwoordiger voor Philips, maar hij gaat zelden naar de winkels die hij voor zijn baas Philips moet bezoeken.
Eus is op zoek naar zijn grenzen: hij heeft een leuke en lieve Nederlandse vriendin, maar verpest het. Ata, zijn jeugdvriend, is conservatiever en huwt een meisje dat hij slechts drie maanden kent, maar maagd is. Hij blijft trouw aan de Turkse traditie waar Eus mee breekt. Maar ook die traditie is niet zaligmakend: een huwelijk zonder echte liefde loopt natuurlijk spaak. Wel een heerlijk hoofdstuk over een Turkse bruiloft waar Eus met zijn vriendin Ruby eigenlijk niet welkom is.
Eus moet in de structuur van de roman een bekentenis afleggen over de laatste zeven jaar. Hij zit tegenover twee rechercheurs die hij met jullie aanspreekt. In zijn bekentenis houdt Eus zich niet helemaal aan de chronologische volgorde van zijn verhalen. Wat op zich niet onlogisch is als je een verhaal wilt vertellen.
Eigenlijk is het vlot vertelde verhaal (met heel wat rauwe woorden ) een avonturenroman. Best leuk om te lezen, maar zeker geen diepzinnige literatuur. Scholieren kunnen het zeker lezen voor hun literatuurlijst
1
Reageer op deze recensie