Rollercoaster

Dennis’ schrijfstijl is vlot en to the point. Het kostte me geen moeite om aandachtig te blijven lezen. De eerste helft van het boek deden me eerder denken aan een verslag dan aan een roman, daar waar het in de tweede helft persoonlijker werd en voor mijn gevoel echt de diepte in ging. De complexe relatie met Madelon vind ik echt knap beschreven en hoewel Dennis dit niet echt zo benoemd, vind ik het gedrag van Madelon wel typerend voor hoe men met elkaar omgaat binnen de groep. Aantrekken en afstoten, opnemen en uitsluiten. Voortdurend op je hoede zijn en nooit echt veilig kunnen zijn, nooit kunnen vertrouwen op onvoorwaardelijke liefde, zelfs niet van je bloedverwanten. Als het boek iets consistenter was geschreven en wat minder ‘uitleggerig’, had het zeker 5 sterren verdiend wat mij betreft! Petje af voor de moed om het uit te brengen. Dat het een grote groep lezers mag bereiken.