Britse crime met een Frans tintje

Als de Frans-Britse Olivia gebeld wordt door een Frans telefoonnummer, had ze nooit kunnen weten in wat voor situatie ze zou belanden. Geheugenspecialist Olivia wordt door Capitaine Vidal opgeroepen om zo snel mogelijk naar Parijs te komen. Haar oma Josephine zit in het Hotel Lutetia onder haar schilderij en lijkt in de war te zijn. Ze beweert Sophie LeClerc te heten en ze wil koste wat het kost naar kamer 11, daar waar zij in 1945 een moord gepleegd zou hebben.

Wanneer Olivia aankomt in het Hotel Lutetia zit haar oma Josephine inderdaad onder haar schilderij dat in de luxueuze lobby hangt. Ze is in de war en lijkt herinneringen door elkaar te halen. Of toch niet?

Als geheugenexpert probeert Olivia te achterhalen wat fictie en waarheid is in het verhaal van haar oma. Ondertussen neemt ze contact op met een oude familievriend en haar voormalige psycholoog Louis. Ze hoopt dat hij haar kan helpen om Capitaine Vidal te overtuigen van de onschuld van haar oma, daar waar Vidal lijkt te geloven dat Josephine wellicht de waarheid spreekt en een moordenaar is.

Het wordt een race tegen de klok met gevaar voor eigen leven, om de onschuld van haar oma te bewijzen en de waarheid boven tafel te krijgen. Lukt het Olivia om haar oma te redden van zichzelf?

Gedurende het verhaal volgen we verschillende personages in verschillende tijdlijnen. Dit kan in het begin iets verwarrend zijn, maar als je er eenmaal inzit maakt dit het verhaal erg interessant, doordat je verschillende gedachtegangen volgt. Ik vond vooral de tijdlijn van het naoorlogse Parijs in 1945 erg interessant.

Niet alle personages zijn even sympathiek, maar gezien het onderwerp van het boek vind ik dit logisch. Toen ik iets over de helft van het boek was, had ik een goed beeld van waar het verhaal naar toe zou gaan. Dit neemt niet weg dat er ook een aantal plot twists waren, die ik niet zag aankomen.

Overall heeft Matthew Blake een beeldende en fijne schrijfstijl. In het begin viel hij wat in herhaling met informatie, maar gedurende het verhaal werd dit minder. De hoofdstukken zijn kort, waardoor het boek een vlot tempo heeft.

Daarnaast was ik blij verrast om er achter te komen dat het boek deels op waarheid berust is. Het hotel Lutetia te Parijs bestaat en heeft daadwerkelijk in 1945 de rol gespeeld, die zij in het boek heeft gekregen. Dit gaf een extra lading aan het verhaal.

Al met al heb ik genoten van het boek en ben nu benieuwd naar het eerdere debuut: Anna O.

Ik geef daarom De moord in kamer 11 een 3,5/5.

De moord in kamer 11 van Matthew Blake was het vijfde boek dat in de World of Thrillers boekenclub 2025 werd gelezen. Ik wil daarom dan ook HarperCollins Holland bedanken voor het boek en de kans om het te mogen recenseren.