Lezersrecensie
Niet voor mij.
Doordat Jackie aan het bed gekluisterd is, neemt ze het initiatief om vanuit haar ouderlijk huis zelf onderzoek te doen naar oude onopgeloste zaken en hierover te schrijven op haar website. Aangezien ze zelf geen veldwerk kan doen, vraagt ze haar oud-collega Joszef om haar hierbij te helpen. Al snel vindt Jackie een verband tussen meerdere influencers die dood teruggevonden zijn of nog steeds vermist worden. De politie heeft enkele zaken afgedaan als zelfmoord, maar klopt dit wel? Als het aan Jackie ligt zit er meer achter en zal er op korte termijn weer een influencer op dezelfde manier verdwijnen. Kunnen Joszef en Jackie op tijd de dader stoppen en voorkomen dat hij nog een slachtoffer maakt?
Gedurende het verhaal volgen we meerdere POV’s, namelijk dat van Jackie, Joszef, Melanie en Rein. Het is vanaf het begin direct duidelijk wat de rol van ieder personage is. Hierdoor wist ik vanaf het begin precies wie de dader (en wat het motief) was. Dit vond ik erg jammer, aangezien ik het leuk vind om zelf gedurende het verhaal mee te speuren. Dit had bijvoorbeeld gekund door de POV van de dader een langere tijd anoniem te houden.
Persoonlijk vond ik het erg moeilijk om in het boek te komen. De personages vond ik veelal niet interessant en in sommige gevallen zelfs ongeloofwaardig. Ik had vooral moeite met de personages Jackie en Rein.
Jackie is na haar ongeluk een soort wonderkind geworden, die dingen kan die anderen niet kunnen. Zo ziet ze o.a. verbanden die anderen niet kunnen zien, weet ze precies wat voor dader ze zoeken, wat het motief zou moeten zijn zonder echt informatie hierover te hebben en spreekt ze ineens vloeiend Catalaans nadat ze een serie gekeken heeft. Vrij bijzonder allemaal. Overigens verdwijnen deze speciale kwaliteiten weer wanneer ze later in het verhaal verder revalideert.
Rein is een personage dat opeens in het verhaal afwijkt van zijn karakter. Hij wordt neergezet als iemand die bepaalde routines en regels heeft waar hij niet van afwijkt (heeft hij een vorm van OCD?). Echter gooit hij deze regels, in het voordeel van een ander personage, zonder twijfel overboort en doet hij dingen die niet in lijn zijn met het karakter wat tot nu van hem geschetst is.
Waar Rein en Melanie nieuwe personages in dit verhaal zijn, zijn Jackie en Joszef dit niet. Lotgenoten is namelijk het tweede deel in de serie en een vervolg op het boek Huisgenoten. Doordat dit een boek van de boekenclub was, was ik niet bekend met het eerste boek. Hierdoor had ik het gevoel dat ik toch informatie miste. Bijvoorbeeld wat er precies met Jackie gebeurd is waardoor ze nu moet revalideren? Wat is de geschiedenis die Jackie en Joszef samen hebben, waardoor ze nu met elkaar omgaan zoals ze doen? Daarnaast wordt er regelmatig verwezen naar de zaak die in boek één aan bod kwam, waar ik dus geen weet van heb. Het zou best kunnen dat ik hierdoor geen verbinding voelde met de personages Jackie en Joszef.
Naast de personages, wist het verhaal mij ook niet te pakken. Ik miste vooral de spanning. Dit kwam o.a. doordat de dader en het motief direct duidelijk waren. Daarnaast vond ik het einde eerlijk gezegd wat teleurstellend en makkelijk.
Aangezien ik nog niet bekend was met het werk van Marit Vanström, pseudoniem van Martyn van Beek, ben ik zonder al te veel verwachtingen aan Lotgenoten begonnen. Helaas moet ik concluderen dat dit geen schrijver voor mij is. Had het geholpen als ik Huisgenoten, deel één in de serie, eerst had gelezen? Misschien wel. Ga ik deel één nu alsnog lezen? Nee, dat niet.
Ik geef daarom Lotgenoten 2.5/5 sterren.
Lotgenoten van Marit Vanström was het vierde boek dat in de World of Thrillers boekenclub 2025 werd gelezen. Ik wil daarom dan ook HarperCollins Holland bedanken voor het boek en de kans om het te mogen recenseren.
Gedurende het verhaal volgen we meerdere POV’s, namelijk dat van Jackie, Joszef, Melanie en Rein. Het is vanaf het begin direct duidelijk wat de rol van ieder personage is. Hierdoor wist ik vanaf het begin precies wie de dader (en wat het motief) was. Dit vond ik erg jammer, aangezien ik het leuk vind om zelf gedurende het verhaal mee te speuren. Dit had bijvoorbeeld gekund door de POV van de dader een langere tijd anoniem te houden.
Persoonlijk vond ik het erg moeilijk om in het boek te komen. De personages vond ik veelal niet interessant en in sommige gevallen zelfs ongeloofwaardig. Ik had vooral moeite met de personages Jackie en Rein.
Jackie is na haar ongeluk een soort wonderkind geworden, die dingen kan die anderen niet kunnen. Zo ziet ze o.a. verbanden die anderen niet kunnen zien, weet ze precies wat voor dader ze zoeken, wat het motief zou moeten zijn zonder echt informatie hierover te hebben en spreekt ze ineens vloeiend Catalaans nadat ze een serie gekeken heeft. Vrij bijzonder allemaal. Overigens verdwijnen deze speciale kwaliteiten weer wanneer ze later in het verhaal verder revalideert.
Rein is een personage dat opeens in het verhaal afwijkt van zijn karakter. Hij wordt neergezet als iemand die bepaalde routines en regels heeft waar hij niet van afwijkt (heeft hij een vorm van OCD?). Echter gooit hij deze regels, in het voordeel van een ander personage, zonder twijfel overboort en doet hij dingen die niet in lijn zijn met het karakter wat tot nu van hem geschetst is.
Waar Rein en Melanie nieuwe personages in dit verhaal zijn, zijn Jackie en Joszef dit niet. Lotgenoten is namelijk het tweede deel in de serie en een vervolg op het boek Huisgenoten. Doordat dit een boek van de boekenclub was, was ik niet bekend met het eerste boek. Hierdoor had ik het gevoel dat ik toch informatie miste. Bijvoorbeeld wat er precies met Jackie gebeurd is waardoor ze nu moet revalideren? Wat is de geschiedenis die Jackie en Joszef samen hebben, waardoor ze nu met elkaar omgaan zoals ze doen? Daarnaast wordt er regelmatig verwezen naar de zaak die in boek één aan bod kwam, waar ik dus geen weet van heb. Het zou best kunnen dat ik hierdoor geen verbinding voelde met de personages Jackie en Joszef.
Naast de personages, wist het verhaal mij ook niet te pakken. Ik miste vooral de spanning. Dit kwam o.a. doordat de dader en het motief direct duidelijk waren. Daarnaast vond ik het einde eerlijk gezegd wat teleurstellend en makkelijk.
Aangezien ik nog niet bekend was met het werk van Marit Vanström, pseudoniem van Martyn van Beek, ben ik zonder al te veel verwachtingen aan Lotgenoten begonnen. Helaas moet ik concluderen dat dit geen schrijver voor mij is. Had het geholpen als ik Huisgenoten, deel één in de serie, eerst had gelezen? Misschien wel. Ga ik deel één nu alsnog lezen? Nee, dat niet.
Ik geef daarom Lotgenoten 2.5/5 sterren.
Lotgenoten van Marit Vanström was het vierde boek dat in de World of Thrillers boekenclub 2025 werd gelezen. Ik wil daarom dan ook HarperCollins Holland bedanken voor het boek en de kans om het te mogen recenseren.
1
2
Reageer op deze recensie
