Toch weer iets nieuws voor mij

Inspecteur Ikmen moet het een tijdje kalmer aan doen van de dokter en zijn jonge protégé Suleyman krijgt de kans om zich te bewijzen in een nogal delicate zaak. Daarbij zijn een paar bekende sterren betrokken en de extra publiciteit maakt het werk van de speurders er niet makkelijker op. Maar daarnaast wordt het detectivewerk ook nog bemoeilijkt door sociale, religieuze en etnische verschillen en zelfs de duivel bemoeit zich als het ware met de zaak. Vanzelfsprekend zal Ikmen zich niet helemaal gedeisd kunnen houden en hoewel Suleyman het niet altijd met zijn oudere collega eens is, is hij wat blij af en toe te kunnen terugvallen op diens ervaring.

Het thrillergenre loopt vol met wat je gerust detectivetandems zou kunnen noemen. Bijna onveranderlijk heb je de oudere ervaren inspecteur, die samen met zijn jongere collega op zoek gaat naar de oplossing van het mysterie. Bijna even voorspelbaar zijn er de botsingen tussen de onconventionele werkwijze van eerstgenoemde en de strikte houding van zijn partner. En dus had ik iets van "Hier gaan we weer. Is er nog iets nieuws onder de zon?" Of het aan de Turkse zon ligt, weet ik niet zo zeker, maar Arabesk was inderdaad toch weer iets nieuws voor mij. Ik ben aan het boek begonnen en betreurde het dat ik het af en toe opzij moest leggen om ervoor te zorgen dat mijn huisgenoten aan eten kwamen. Het boek is me dan ook door het hele huis gevolgd en ligt nu uitgelezen naast me. Net iets te laat voor onder de kerstboom, maar als u nog een pakje mist voor nieuwjaar dan hoeft u niet langer te zoeken.