Mijn eerste kennismaking met het duo

Het verhaal speelt zich grotendeels af in de gedachten van een jonge vrouw die ontvoerd is en gevangen gehouden wordt op een afgelegen plaats. De auteurs beschrijven minutieus de beelden die zich in haar hoofd verdringen en haar wanhopige gevecht om het behoud van haar verstand. De angst om haar integriteit te verliezen, de woede om het ongeloof als ze ontsnapt, haar speurtocht naar zichzelf, naar de gebeurtenissen net voor haar ontvoering en naar diegene die haar in deze onwerkelijkheid heeft doen belanden worden op indringende wijze beschreven. Soms zo gedetailleerd, dat je er als lezer ongeduldig bij wordt. Maar aan het eind van het boek besef je dat er geen woord teveel staat. De schrijvers dansen heel gewaagd op het slappe koord maar vallen nét niet in de afgrond van de verveling. De lezer wordt wrevelig, maar uiteindelijk is dat vooral omdat hij ín de gedachten van het slachtoffer is terechtgekomen en het zelf benauwd krijgt. Hij wil er wég, even graag als het hoofdpersonage zelf. Naar het eind toe wordt de lezer nog een paar keer op het verkeerde been gezet.

Mijn eerste kennismaking met het werk van dit duo. En om heel eerlijk te zijn: in het begin wist ik niet goed wat ik er van moest denken. Bij pagina 40 vond ik dat er dringend schot in de zaak mocht komen als ik het boek ooit wilde uitlezen. Bij pagina 50 vond ik dat nog. En naar het einde toe ging het eigenlijk nog langzaam naar thrillernormen. Maar ik kon het boek niet langer wegleggen dan een paar dagen. Dan werd ik er weer naartoe gezogen en moést ik toch weer verder lezen. Al bij al een aanrader voor lezers met enig doorzettingsvermogen.