Een beetje veel van hetzelfde

Het is broeierig heet (ik moet naar Brugge verhuizen, daar zijn de zomers beter dan in Antwerpen) als een tuinman in een villa aan de Damse Vaart een huiveringwekkende ontdekking doet. Blijkbaar heeft zich daar een zoveelste gezinsdrama voltrokken. "Vader doodt vrouw en kinderen en slaat de hand aan zichzelf." Van In en zijn gevolg komen ter plaatse en dat zou het zo ongeveer kunnen zijn, ware het niet dat Pietertje de man des huizes herkent als een vroegere jeugdvriend. En laat dat nu een onverbeterlijke levensgenieter zijn van hetzelfde kaliber als de commissaris. Van In kan zich niet bij de stelling van het gezinsdrama neerleggen, vermoedt moord en krijgt vanzelfsprekend gelijk. Maar daarmee is het onderzoek natuurlijk niet ten einde. De rest van het verhaal moet de lezer zelf maar achterhalen.

Ik ben een Aspe-fan van het eerste uur. Ik moet elk nieuw boek in mijn bezit hebben nog vóór de inkt droog is. Maar ik merk wel dat ik me steeds vaker moet inspannen om aan het lezen te gaan en te blijven. Toen Van In bij een vorige gelegenheid op het podium van het nieuwe Brugse concertgebouw een Poirot-ontknoping forceerde, had ik mijn wenkbrauwen al eens ongelovig opgehaald. Nu ben ik uit onvervalste balorigheid gaan nakijken hoeveel van die huzarenstukjes één Brugse commissaris voor de kiezen krijgt tussen de eerste kreetjes van zijn pasgeboren tweelingen en de recentste poepluier van zijn dochter. En bij nader inzien blijf ik maar dicht bij Antwerpen wonen. West-Vlaanderen moet zo ongeveer het Sodoma & Gomorra van België zijn. Ik bedoel maar: het moet in de tijd uitgesmeerd ook nog een beetje geloofwaardig blijven. Brugge omtoveren tot een tweede Chicago om er te pas en te onpas hetero- en andere hoogstandjes van eeuwig jonge onderzoeksrechters in te kunnen lassen is wat overdreven. Bruno-met-de-droevige-blik en Hanne-met-de-lange-benen moeten ook in elk boek eens goed van hun oren kunnen maken tegen Van In. Alleen op Van In zelf komt een beetje sleet. Hij drinkt in dit boek zelfs een waterke!

In april komt de volgende Aspe uit. Ik denk dat ik eens ga wachten tot de inkt droog is.