Prachtige Afrikaanse verhalen van een meesterverteller!

De Zweedse schrijver Henning Mankell is natuurlijk vooral bekend van zijn serie over rechercheur Wallander, maar daar heeft dit boek niets mee te maken. Nee, dit boek, met de voor mij aansprekende titel ‘Aan de oever van de tijd’ (zie mijn verhaal De Gouden Rivier), gaat over Afrika, Mozambique om preciezer te zijn. Het is een erg mooi, doorleefd en poëtisch geschreven boek waarin allerlei verschillende verhalen aan bod komen, die in een hele bijzondere soort vertakkende stijl worden verteld: nadat we bijvoorbeeld over de vader lezen, lezen we over een zoon, dan over diens werkster, etc. etc. Alle verhalen ademen verder een soort surrealistische magie, zoals ik die ken van Gabriel Garcia Marquez. Bijvoorbeeld als we lezen hoe een dorpeling die is geëmigreerd naar Europa, ervoor zorgt dat elke maand een vogel een geldstuk bezorgt bij de hut van zijn ouders, of als het gaat over dode Samima, die op de achtergrond nog steeds een belangrijke rol speelt als mater familias.

Mankell bewijst met dit boek naar mijn idee zonder meer een meesterverteller te zijn, nog meer misschien nog wel dan zijn toch wat gewonere Wallander-boeken. Zeer de moeite waard in ieder geval!