Vaak wat te hoogdravend, te lang en een te weinig dwingend plot

Dit is een historische roman die speelt in het Spanje van tussen WOI en WOII; het Interbellum. We komen erin bij het begin van de vriendschap tussen de Nederlander Herman Kruijssen, die in WOI voor de Duitsers vocht, en de Spanjaard Vicente, als Herman doelloos door het Spaanse land trekt. Ze worden vrienden en Herman settelt zich in een leegstaand landhuis. Als de Spaanse Burgeroorlog uitbreekt, raakt hij daar natuurlijk bij betrokken.

Stokmans beschrijft dit allemaal in mooie, vaak weelderig vormgegeven, zinnen. Tegelijkertijd vond ik het zeer geregeld veel te hoogdravend worden; bijvoorbeeld in het begin, als Herman en Vincente elkaar nog nauwelijks kennen en meteen aan een filosofisch debat beginnen, of later in het boek, in de gecursiveerde dagboekfragmenten van Herman en anderen, die nogal onecht ogen. Hiermee werd ik toch niet echt in het verhaal getrokken, ook omdat de personages, zoals Herman, voor mijn gevoel nogal vlak bleven. Dat terwijl Stokmans wel erg veel woorden uittrekt om het verhaal te vertellen. Ook het plot was naar mijn smaak weinig dwingend en een beetje richtingloos. Gaandeweg gaat het bijvoorbeeld opeens meer over Hermans vrouw en zijn zoon Levi.

Ten slotte vond ik het alwetende verteller-perspectief en het wel heel losse switchen tussen ‘in wiens hoofd je zit’ wat amateuristisch; maar goed, het kan ook zijn dat ik daar gewoon wat te ‘anal’ over doe. Maar al met al dus niet fantastisch; als ik lief ben drie uit vijf sterren.