Anders dan anders.....

James Patterson en JD Barker zijn grote namen in de schrijverswereld. Patterson staat bekend om zijn politiethrillers en Barker staat erom bekend regelmatig fantasy, horror en science fiction door zijn thrillers te weven. Jeugdzonde is alweer de derde samenwerking tussen de heren.

Tijdens zijn eerste avond bij het politieteam van Detroit wordt Walter O’Brien naar een plaats delict gestuurd. Een doodsbange jonge vrouw heeft haar kidnapper doodgeknuppeld met een precisie waar zelfs O’Briens partner, een oude rot in het vak, van staat te kijken. De vrouw blijkt ook een expert in ontsnappen: ze verdwijnt nog dezelfde avond spoorloos en wordt niet meer teruggezien. Het is voor de politie onmogelijk om de zaak af te sluiten en voor O’Brien om haar te vergeten.

Jaren later is de inmiddels ervaren O’Brien gepromoveerd tot rechercheur. Hij is nog altijd gefascineerd door de vrouw die hem destijds door de vingers glipte. Dan blijkt dat hij niet de enige is die op zoek is naar de vrouw, die nu de naargeestige bijnaam de Zwarte Weduwe draagt. Langzaam legt hij een reeks dodelijke geheimen bloot die weliswaar niet in Detroit zijn begonnen, maar, als het aan O’ Brien ligt, daar wel degelijk zullen eindigen.

In Jeugdzonde maken we kennis met Walter O’ Brien. In eerste instantie in het nu, waar O’ Brien zich in een penibele situatie bevindt. Hij heeft de gehele politiemacht op de been weten te krijgen omdat hij dreigt een bom te laten ontploffen in een nachtclub. Het is totaal onduidelijk waarom hij dit doet en toch voel je als lezer onmiddellijk sympathie voor deze man. Dan neemt het boek je mee door verschillende levensfases van Walter. Het begint met zijn eerste dag als politieagent in 1986, de dag dat hij Amy Archer leert kennen. De daaropvolgende delen van het boek spelen zich af in 1992, 1997 en 2009 en elke keer kruizen de paden van Amy en Walter elkaar. In de tussenliggende fases in het verhaal keren we telkens even terug naar het nu, en zo ontrafelt het verhaal zich op een bijzondere manier. Het boek is geschreven in een enorm vlotte schrijfstijl. De hoofdstukken zijn erg kort en eindigen allemaal met een kleine cliffhanger, waardoor het bijna onmogelijk wordt het boek weg te leggen. Het verhaal is zeker geen 13 in een dozijn thriller omdat er dingen gebeuren die niet te verklaren zijn. Er worden invloeden van fantasy en science fiction gebruikt. Dit geeft het boek een hele andere inslag en daar zit 'm nu juist de crux. Voor menig lezer is dit te veel van het goede. Weet je dit wel te waarderen, het is en blijft tenslotte fictie, dan heb je een ijzersterk verhaal in handen.

Heel veel leesplezier!