The Bookbabe

"Dat was precies wat ze wilde. Dat hij haar zou vermoorden. Maar daar toe zou hij zich niet laten verleiden." ~ p56.

Wat een gruwelijk goed verhaal! Heerlijk, en echt precies wat ik nodig had. Op en top genieten tot de laatste pagina.

"Je hebt het dieptepunt bereikt. Accepteer dat. Om arm het. Er is maar één weg, en die is omhoog. Het leven hier met mij zou zo verrijkend kunnen zijn." ~ p193.

Perfecte resten is het eerste deel uit een serie, waarin Luc Callanach en Ava Turner de hoofdrol hebben. Op zijn eerste werkdag bij de Schotse politie krijgt Luc direct een moordonderzoek toegewezen. Op een afgelegen plek in de Schotse Hooglanden stond een lichaam in lichterlaaien, en om het slachtoffer te indentificeren zijn alleen nog tanden en een reepje stof gespaard gebleven. De moordenaar is weet zijn sporen goed uit te wissen. Niet lang daarna wordt er weer een vrouw ontvoert...
Het verhaal weet je vanaf de eerste pagina direct te pakken. Er wordt goed duidelijk met gemaakt dat de moordenaar geen doorsnee persoon is. Gedurende het hele boek wisselt het verhaal tussen dader en politie, en krijg je als lezer een goed beeld van beide kanten. Het is absoluut geen schrijfstijl voor tere zieltjes, en dat is precies waarom ik er zo enorm van genoten heb. Helen Fields weet de meeste smerige details met zoveel overtuiging te schrijven dat je het bijna voor je zien. Je voelt de angst, de tijdsdruk en de frustraties van de personages tijdens het lezen. Dit zijn de boeken waardoor je vergeet te gaan slapen, waar je de afwas voor laat staan, en je aardappels door laat aanbranden.

"Hij verlangt ernaar haar te horen slikken. En ze zou slikken voordat de nacht voorbij was. Ze zou slikken en krijsen en vloeken en smeken." ~ p301.

Ik zie dat er inmiddels al 6 delen in het engels zijn, en ik hoop oprecht dat de vertaling heel snel opgepakt gaan worden. Ik moét namelijk verder lezen. Ik denk dat ik naast Karin Slaughter en een nieuwe auteursverslaving bij heb, en hoop dat de volgende delen net zo sterk blijven!