Minder enthousiast 3,5*

Dit is het eerste boek van dit schrijversduo en zeker goed, een zwaar onderwerp wordt besproken. Wat te doen wanneer je zoon persoonlijkheidsstoornissen heeft, dit uit zich door het leuk te vinden mensen en dieren pijn te doen met voorbedachte rade.
Wanneer ga je over op het treffen van maatregelen, hoever laat je het komen?

Dit dilemma ondervinden zijn ouders Valerie en Oscar, Valerie wil Mick zelf opvoeden het is haar eigen bloed en ziet veel door de vingers, praat dingen goed. Oscar daarentegen is streng kan zijn emoties niet de baas en denkt aan kostschool of speciale opvang voor Mick.
Dit loopt zo hoog op dat ze uit elkaar groeien, ondanks de liefde die ze nog voor elkaar voelen.

Het verhaal is heftig, hoe zou jijzelf omgaan met dit moeilijke kind, houdt jij je hand boven zijn hoofd of sluit je jezelf af.
Wanneer zie je de gevaarlijke situatie waarin jij verkeert en anderen. Wanneer gaat Mick zijn grens over........

Toch krijgt dit boek voor mij 3,5* omdat ik het allemaal te langdradig vind worden, er gebeuren genoeg ellendige dingen Mick weet van geen wijken maar vooral Valerie laat het doorgaan, wat geeft de doorslag. Zou ingrijpen voor iedere partij niet beter zijn.........