Geen thriller, wel een lekker boek

Dit is een lekker verhaal, een prettig te lezen boek, maar ik vond het niet spannend.
Misschien is het dat wel als je gruwelt van de setting (wonen boven een mortuarium). Voor mij gaf dat geen 'oeh...' gevoel in elk geval.
In het begin vond ik weinig vaart in het verhaal zitten. Het gaat pagina's lang over het prepareren van een stoffelijk overschot om hem mooi te maken voor zijn nabestaanden. Het was dat het personage van Maud me wel intrigeerde, anders weet ik niet of ik had doorgelezen. Later komt het verhaal wat meer op gang, spelen er mysterieuze zaken waar je benieuwd naar raakt en zijn er personages van wie je gaat houden (Maud, Philip en Seb) en die je gaat haten (mevrouw van Opperdam en Derek).
Al met al zeker elementen die dit tot een prima boek maken, maar ik zou het eerder inschalen in het genre 'roman' dan tot de thrillers rekenen.

(P.S. Heel toevallig bevat dit boek elementen die ook in mijn eigen roman 'Een leven op wielen' naar voren komen. De narcistische Derek en mijn Dirk hebben naast hun naam nog veel meer gemeen!)