De laatste mijl

Melvin Mars is veroordeeld tot de doodstraf voor de moord op zijn ouders waarvoor hij al twintig jaar gevangen zit. Geheel onverwachts en vlak voordat hij de dodelijke injectie krijgt toegediend wordt hem medegedeeld dat er iemand in zijn zaak een bekentenis heeft afgelegd, waardoor hij op vrije voeten komt. Dit roept meteen vragen op zoals, wat als de bekentenis vals is, waarom deze bekentenis en wat als blijkt dat hij toch de dader is? Vragen waar Melvin geen antwoorden op heeft en dat maakt hem onzeker over zijn toekomst.

Amos Decker heeft de baan bij de FBI geaccepteerd waar hij werkt aan cold cases. Hij moet met andere leden van zijn team samenwerken en dat valt hem zwaar vanwege zijn hyperthymesia, waardoor hij details tot in de finesses kan onthouden. Het onderscheidt hem van zijn collega’s. Als hij het nieuws krijgt over de plotselinge vrijlating van Melvin Mars is hij direct geïnteresseerd en besluit zich in deze zaak vast te bijten. Amos weet zijn teamleden bestaande uit een psychologe, een journaliste en een FBI- te overtuigen deze zaak op te pakken.

Evenals in “De geheugenman” is het perfecte geheugen van Amos bepalend voor de oplossing. In het begin van het onderzoek zijn er veel vragen waar ze geen antwoord op hebben en het onderzoek loopt regelmatig vast.

Je wordt het verhaal ingetrokken en krijg je het gevoel dat je als lezer onderdeel van het team bent. Ook dat je in de beschreven situaties terecht komt. Spanningen en wendingen komen op je leespad en het boek leest, zoals we gewend zijn van Baldacci, als een trein totdat die stomend tot stilstand komt op het eindstation.

Het functioneren van Amos en over het hoe en het waarom wordt in “De geheugenman” geschreven. Hoewel je “De laatste mijl” goed als een op zichzelf staand boek kunt lezen. Voor je eigen leesplezier is het aan te raden om eerst “De geheugenman” te lezen, zodat de diepgang van de personages al bekend zijn.