Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

De Laatste Profeet op Gliese

Coenraad De Kat 02 februari 2020
Mijn 4**** voor De Laatste Profeet op Gliese - Han Peeters



OrlandO en Elise keren terug naar de aarde, maar Marjolein en Niels blijven achter op Gliese met 1.700 mensen die op de planeet een nieuw bestaan opbouwen. Ze brengen de beschaving op een hoger niveau met een zo’n harmonieus mogelijk stelsel . Het moet een planeet worden waarop men vreedzaam leeft.

Er worden piramides, zoals in Egypte, aangetroffen. Van de bouwers ontbreekt echter elk spoor en dat geldt tevens voor een ondergronds rijk. Het zijn grote raadsels en ze weten er niet goed raad mee. Ook niet met de reuzenmieren als olifanten in Kamp 2.Terwijl dit speelt proberen Marjolein en Niels de planeet in goede banen te leiden en de voedselproductie op gang te brengen.

“De Laatste Profeet op Gliese” is alweer het derde deel van de serie “De Laatste Profeet”. De cover is geheel in stijl van de twee voorafgaande delen en vormen een eenheid.

Als je de vorige twee delen “De Laatste Profeet” en “De Laatste Profeet en de Giganten” hebt gelezen, dan heb je een goede basis en voelt het meteen vertrouwd zodra je begint te lezen.

De mensen op Gliese zijn onderverdeeld in 20 kampen en ieder kamp moet zijn of haar steentje bijdragen. In enkele kampen is onrust uitgebroken en dit zorgt voor de nodige spanning.

Door de wendingen in het verhaal wil je steeds maar verder lezen om het leven op Gliese te kunnen doorgronden.

Ook in “De laatste Profeet op Gliese” heeft Han Peeters zijn eigen stijl behouden en er weer veel wetenswaardigheden in verwerkt. Van sommige personages zou ik graag iets meer willen weten, maar dat zal nog wel goed komen, want het gaat om een twaalfdelige serie.

Han Peeters neemt je in “De Laatste Profeet op Gliese” mee naar een wereld vol interessante bijzonderheden, waar je als lezer door wordt getriggerd.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Coenraad De Kat