Het meisje bij het raam

De 57 jarige Phillippa heeft een gestructureerd leven en in haar vertrouwde wereld
voelt zij zich helemaal thuis, maar daar komt verandering in. Ze verliest haar baan, haar
pleegouders worden bij haar weggerukt en tot overmaat van ramp raakt ze ook nog haar huis
kwijt. Het enige wat ze nog heeft zijn wat herinneringen en een oude foto van zich zelf.
Op de achterkant van de foto staat geschreven ”Vind je huis,vind je thuis.” Met Selina en
Amadeus, die ze amper kent en niet vertrouwt, gaat ze op zoek naar antwoorden over
haar verleden en over zichzelf. Ze heeft geen idee waar ze zich in stort en
haar leven komt in een stroomversnelling terecht. Ze raakt daardoor steeds verder de weg
kwijt.

De oude foto op de cover zegt veel over het verhaal zonder dat je precies weet waar het over
gaat. De sleutel die erbij ligt symboliseert de antwoorden op al haar vragen.

Phillippa is een personage waar je in het begin niet veel binding mee hebt
omdat ze is zo anders in haar doen en laten. Toch weet ze je heel langzaam te raken en
begin je haar te begrijpen.

Tijdens de zoektocht naar haar verleden heeft ze hulp nodig, Selina en Amadeus bieden haar
dat aan. Het is voor Phillippa moeilijk om mensen te vertrouwen, maar ze weet ook
dat ze geen andere keus heeft dan hulp te accepteren . Hoe klein de rollen van Selina
en Amadeus in het begin zijn, des te groter en belangrijker wordt hun betekenis verderop in
het boek.

De drie personages maken allen drie een grote groei door, waardoor ze
steeds meer gaan leven en je je helemaal in hun rol kunt inleven.

Het verhaal is vlot en onderhoudend geschreven met veel aandacht voor de mens achter het
personage. Naarmate het verhaal vordert wordt het sterker en
de verschillende wendingen krijgen een groot aandeel met een
verrassende ontknoping, die je niet ziet aankomen.

In het ‘Meisje bij het raam’ schittert Sandra Berg met emoties en diepe geheimen,die je steeds dieper raken.