Hopeloos en eenzaam

Wat een intens verdrietig boek. Zo zonder hoop. En als er al lichtpuntjes gloren aan de horizon, wordt de hoop al snel weer in de kiem gesmoord.

De eenzaamheid van het meisje Tora die het misbruik door haar stiefvader moet ondergaan, omdat ze haar moeder wil beschermen. Hendrik, de stiefvader is een man met een handicap die zich slachtoffer voelt, jaloers is en gewetenloos. Zijn aanwezigheid of afwezigheid is steeds via Tora, voelbaar.

Of de moeder haar kop in het zand steekt? Te erg beschadigd is door het verleden waarin ze verliefd werd op een Duitser in de oorlogsjaren? Het wordt niet beschreven. Je voelt ook haar eenzaamheid.

Sowieso krijgt het misbruik niet steeds woorden. Veel blijft ongeschreven en daardoor heftig aanwezig. Krijgt, dat wat Tora "het gevaarlijke" noemt, wel woorden dan grijpen die naar je keel. Zo ook het hopeloze einde.

Drie sterren omdat het een boek is dat ik niet zo maar durf aan te bevelen. Hoewel drie sterren de schrijfster eigenlijk geen recht doen. Knap gecomponeerd.

Het boek is het eerste deel van een trilogie. Ik ga de andere delen ooit lezen, omdat ik hoop op een weg uit de schaduw. Maar nu even niet. Ben toe aan feelgoodje.