Stille, krachtige vertelstijl

Wat een mooi, ontroerend boek is dit. Het raakte me op een stille manier, niet groots of dramatisch, maar juist in de kleine dingen, de gevoelens die tussen de regels door voelbaar zijn.
Het verhaal gaat over verlies en rouw, maar ook over hoe het leven ondanks alles toch weer langzaam op gang komt. De stijl van da Costa is gevoelig, je merkt dat ze niet alleen een verhaal vertelt, maar ook ruimte laat voor stilte en reflectie. Wederom wist ze me te raken met haar stille, krachtige vertelstijl.