Een buitengewoon onverwacht einde

In de vorige aflevering van Van Overzee konden wilde ik een stukje van het eerste hoofdstuk zetten. Helaas was daar geen ruimte meer voor. Maar neem van me aan: het is voor Amerikaanse begrippen nogal expliciet… en misschien voor sommige Nederlanders ook. Toch is deze scène cruciaal voor het verdere verloop van het verhaal. Het boek begint wanneer Jill Winslow en haar minnaar Bud Mitchell, een avondje gezellig seks hebben op het strand. Jill neemt alles op met de videocamera, maar op een zeker moment worden Jill en Bud opgeschrikt doordat er vlakbij een vliegtuig neerstort in zee. Dat vliegtuig is de beroemde vlucht 800 die op 17 juli 1996 neerstortte en waarbij alle inzittenden om het leven kwamen. Jill en Bud gaan er vliegenvlug vandoor, maar de hele ramp staat op hun camera… Vijf jaar later zijn alle onderzoeken afgesloten en de officiële versie is dat er een probleem was met de brandstoftank. Kate Mayfield, FBI-agente, gelooft hier echter niet zo in. Ze maakte deel uit van het onderzoeksteam maar kreeg al snel de indruk dat ze niet alles mocht zien wat er te zien zou zijn. Ze overreedt haar echtgenoot, John Corey, die werkzaam is bij de ‘Federal Anti-Terrorist Task Force’, om toch nog eens met wat ooggetuigen te gaan praten. Uiteraard komt John er al spoedig achter dat het schijnbaar voor zowel de FBI als de CIA heel belangrijk is dat de echte oorzaak van het neerstorten van vlucht 800 niet achterhaald wordt.

Ik moest even wennen aan dit boek. Zo’n verhaal over zo’n ‘staatscomplot’ is zo typisch Amerikaans, evenals de vijandschap tussen de CIA en de FBI. DeMille weet echter het geheel ook voor ons Europeanen op een geloofwaardige en intelligente manier neer te zetten. Het verhaal van vlucht 800 is tenslotte waargebeurd, en DeMille heeft er een heel interessant verhaal omheen geweven. Gaandeweg het lezen krijg je het toch een beetje koud, als je maar weer eens ziet hoeveel macht de overheid kan hebben over het leven en welzijn van haar burgers. Het einde is buitengewoon onverwacht en hoewel ik het een tikkeltje vergezocht vind is het wel érg goed gedaan… John en Kate vormen een geloofwaardig koppel en gelukkig zijn het ook nog ‘echte’ mensen, die op z’n tijd moeten eten en slapen… (Door: Jannelies Smit)